Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Iwona Maciejuk, , Joanna Mazur, Protokolant Referent stażysta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2019 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy oddala skargę
Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2019 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ"), działając na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy") odmówił wyłączenia stosowania wobec M.D. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.
Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji doszło w następującym stanie faktycznym.
Wnioskiem z dnia [...] września 2017 r. M.D. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.
W uzasadnieniu wniosku skarżący szczegółowo opisał przebieg służby, wskazując, wskazując na wykonywane zadania przed pozytywną weryfikacją w 1990 r. i kontynuowaniem służby w Zarządzie [...]. Skarżący zaznaczył, iż po ukończeniu specjalistycznego szkolenia w Ośrodku Kształcenia [...] rozpoczął służbę w Departamencie [...], gdzie jako młody oficer wykonywał wyłącznie czynności administracyjne, biurowe i archiwalne, a także uczył się praktycznego wykorzystywania wiedzy teoretycznej do sporządzania dokumentacji pomocniczej i operacyjnej wraz z archiwizacją zakończonych spraw.
Skarżący nadmienił, iż w powyższym okresie był funkcjonariuszem w trakcie tzw. 3-letniego okresu próbnego, w którym nie powierzono mu żadnych poważniejszych spraw operacyjnych.
Skarżący zaznaczył, że dwukrotnie realizował zadania wywiadowcze poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (RP).
Skarżący podniósł, iż z uwagi na wzorową służbę przed rokiem 1990, a także po tej dacie, jako jeden z nielicznych oficerów Agencji Wywiadu (vide: rozpoczynających służbę właśnie przed rokiem 1990) uzyskał zgodę od ówczesnego Premiera RP na realizację zadań w okresie 2007 r. do 2009 r., jako osoba oficjalna na jawnym stanowisku dyplomatycznym [...] w R..
Skarżący zaznaczył, iż realizowane obowiązki służbowe w [...] ([...]) związane były z zadaniami Biura Pełnomocnika [...], w szczególności z szeroko pojętym kontrwywiadowczym zabezpieczeniem polskiego wywiadu cywilnego w kraju oraz za granicą RP. Skarżący podkreślił, iż służba dla kraju była dla niego wielkim zaszczytem oraz zobowiązaniem dla Ojczyzny, a wybór drogi kariery zawodowej, którego dokonał, był wyborem świadomym. Skarżący wskazał, iż nigdy nie prześladował w żaden sposób polskich obywateli, przedstawicieli Kościoła Chrześcijańskiego czy też opozycji, w tym NSZZ "Solidarność", a swoje obowiązki wypełniał zgodnie z prawem, etyką zawodową i powszechnie obowiązującymi zasadami moralnymi z pełnym zaangażowaniem, niejednokrotnie z narażeniem zdrowia i życia, o czym świadczy podwyższenie emerytury łącznie o 14% podstawy jej wymiaru za każdy rok służby pełnionej, zarówno w warunkach szczególnie zagrażających zdrowiu i życiu, jak i w służbie wywiadowczej za granicą.