Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Sędziowie NSA Krystyna Anna Stec NSA Józef Kremis (sprawozdawca) Protokolant Monika Mikołajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi H. C. na postanowienie Wojewody D. z dnia 21 maja 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Prezydenta W. z dnia 27 marca 2003 r. (nr [...]); II. zasądza od Wojewody D. na rzecz strony skarżącej 10 (dziesięć) zł kosztów postępowania; III. orzeka, że postanowienia wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu.
Postanowieniem Wojewody D. z dnia 21 maja 2003 r. (nr [...]), wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 i art. 97 § 1 pkt 4 kpa, po rozpatrzeniu zażalenia H. C. na postanowienie Prezydenta W. z dnia 27 marca 2003 r. (nr [...]) w przedmiocie zawieszenia postępowania o wymeldowanie M. C. z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. M. [...] we W. - utrzymano w mocy zaskarżone postanowienie. Na uzasadnienie organ wskazał, że pismem z dnia 24 lutego 2003 r. H. C. zwrócił się do organu pierwszej instancji o podjęcie zawieszonego w dniu 19 grudnia 2001 r. przez Prezydenta W. postanowieniem nr [...] postępowania administracyjnego dotyczącego wymeldowania M. C. z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. M. [...] we W.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2003 r. (nr [...]) Prezydent W., na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa, odmówił podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego, gdyż przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia-Śródmieście prowadzona jest sprawa z powództwa H. C. przeciwko M. C. o eksmisję (I C 1573/02), która stanowi zagadnienie wstępne dla postępowania administracyjnego o wymeldowanie.
Zażalenie na to postanowienie złożył H. C. podnosząc, iż jest ono wydane z rażącym naruszeniem przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, gdyż M. C. nie zamieszkuje w lokalu przy ul. M. [...] we W., a ponadto w stosunku do niego wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia -Śródmieście Wydział I Cywilny w dniu 25 września 2001 r. orzeczono eksmisję z wymienionego lokalu, którą w dniu 31 października 2001 r. przeprowadził Komornik Sądowy Rewiru IX przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Śródmieście (IX Km 1099/01).
Po rozpatrzeniu zażalenia organ odwoławczy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia, bowiem - jak wynika z akt sprawy - w dniu 13 grudnia 2001 r. pełnomocnik M. C. wniósł do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieście sprzeciw do wyroku zaocznego (wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od tego wyroku) orzekającego o eksmisji M. C. z miejsca zameldowania wydanego w dniu 19 września 2000 r. (I C 1612/00). Sąd ten uwzględnił wniosek i w dalszym ciągu toczy się przed nim postępowanie w sprawie z powództwa H. C. przeciwko M. C. o eksmisję z lokalu przy ul. M. [...] we W.
Według zaś art. 97 § 1 pkt 4 kpa, organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Taka sytuacja wystąpiła w mniejszej sprawie, dlatego Wojewoda D. uznał za prawidłowe postanowienie odmawiające podjęcia zawieszonego postępowania.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego H. C. wniósł o uchylenie postanowienia Wojewody D., zarzucając organom, że przy rozpatrywaniu sprawy nie uwzględniły faktu dobrowolnego wyprowadzenia się M. C. ze spornego lokalu oraz wieloletniego zamieszkiwania tegoż wraz z konkubiną i dwojgiem dzieci we W. przy ul. B. [...]. Zdaniem skarżącego, w takiej sytuacji organy administracji nie powinny powoływać się na treść art. 97 § 1 pkt 4 kpa.