Przewodniczący KRRiTV, nie mający interesu prawnego, nie jest uprawniony /art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ani do wniesienia skargi na decyzje Ministra Skarbu Państwa ani na jego bezczynność -art. 17 ustawy o NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu spraw ze skarg Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na bezczynność Ministra Skarbu przez niewydanie decyzji w przedmiocie uchylenia decyzji o odwołaniu Włodzimierz Cz. ze składu Rady Nadzorczej Polskiego Radia S.A. i powołania na członka tej Rady Nadzorczej Tomasza K. - oddala skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Przede wszystkim, odnosząc się do zarzutów zawartych w odpowiedzi na skargi należy rozważyć, czy akty powołania i odwołania mają charakter aktów z zakresu administracji publicznej, a w przypadku pozytywnego rozstrzygnięcia, czy są one szczególnego rodzaju aktami tzn. decyzjami administracyjnymi.
Odpowiedzi na powyższe pytania udziela częściowo art. 22 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji stanowiąc, że w sprawach działalności jednostek publicznej radiofonii, organy państwowe podejmują decyzje, przewidziane ustawami.
Decyzje są zaś szczególnymi aktami z zakresu administracji publicznej.
Z kolei art. 20 ust. 3 ustawy o NSA stanowi, że aktami z zakresu administracji publicznej, są wszelkie decyzje, postanowienia i inne akty lub czynności, które nie mają charakteru cywilnego.
Pojęcie "sprawy cywilnej" wyjaśnił, Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 8 stycznia 1992 r. III CZP 138/91 /OSNCP 1992 nr 7-8 poz. 128/.
Z powyższego wynika, te sprawy powoływania członków rad nadzorczych radia publicznego, nie mające charakteru cywilnego są aktami z zakresu administracji publicznej.
Akty te ustawa o radiofonii i telewizji określa expressis verbis jako decyzje. Na decyzje w takich sprawach służy więc skarga do NSA, a na ich niewydanie w ustawowym terminie - skarga na bezczynność.
Uprawnionym do wniesienia skargi także na bezczynność organu jest, stosownie do art. 33 ust. 2 cyt. ustawy o NSA każdy, kto ma w tym interes prawny, a więc gdy istnieje związek między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżonym aktem lub czynnością albo bezczynnością /por. m.in. T. Woś: Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 1996 r. str. 206/.
Uprawnienia Przewodniczącego KRRiTV jako organu państwowego określone są wprost w art. 10 ustawy o radiofonii i telewizji a poprzez ust. 1 tego artykułu - w art. 6 ustawy. Żaden z tych przepisów nie wiąże uprawnień Przewodniczącego ze sferą praw ani Ministra Skarbu Państwa, ani powołanego przez niego członka rady nadzorczej spółki radia publicznego.
Dlatego Przewodniczący KRRiTV, nie mający w takich sprawach interesu prawnego, nie jest uprawniony /art. 33 ust. 2 ustawy o NSA/ ani do wniesienia skargi na decyzje Ministra Skarbu Państwa ani na jego bezczynność /art. 17 ustawy o NSA/.
Skargi wniesione na bezczynność Ministra Skarbu Państwa, przez nieuprawniony do tego podmiot, podlegały oddaleniu na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.