Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi E. P. i R. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę [...] w przedmiocie niezałatwienia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego decyzją w sprawie zwrotu nieruchomości 1. zobowiązuje Wojewodę [...] do wydania w terminie dwóch miesięcy od dnia zwrotu akt organowi, rozstrzygnięcia w sprawie wniosku skarżących z dnia [...] r., 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Decyzją z dnia [...] r. Starosta [...]orzekł o zwrocie na rzecz byłych właścicieli nieruchomości położonej w Z. przy ulicy [...], oznaczonej jako działka nr 1 o powierzchni 0,0306 ha oraz rozliczeniach finansowych z tytułu zwrotu nieruchomości.
W wyniku rozpatrzenia odwołania Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r. utrzymał w mocy wymienioną decyzję Starosty [...], a Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z siedzibą w Gliwicach oddalił skargę na powyższą decyzję wyrokiem z dnia 15 października 2001 r. - sygn. akt II SA/Ka 1558/01.
Odrębnym pismem R. M. wystąpił do Wojewody [...] o wznowienie postępowania zakończonego wymienioną powyżej decyzją z dnia [...] r. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r. odmówił wznowienia postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] r. Decyzja ta zastała utrzymana w mocy decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia z dnia [...] r., a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2004 r. sygn. akt I SA 3014/02 oddalił skargę R. M. na wymienioną powyżej decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.
Pismem z dnia [...] r. E. P. i R. M. wystąpili do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast o wznowienie postępowania w sprawie zwrotu na rzecz byłych właścicieli nieruchomości położonej w Z. przy ulicy [...], oznaczonej jako działka nr 1 o powierzchni 0,0306 ha zakończonego decyzją Starosty [...] z dnia [...]r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast postanowieniem z dnia [...]r. przekazał wniosek według właściwości Wojewodzie [...], który pismami z dnia [...]r. i z dnia [...] r. wezwał wnioskodawców do wskazania przesłanek, na podstawie których żądają oni wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją Wojewody [...] z dnia [...]r. Pismami z dnia [...]r. oraz z dnia [...]r. E. P. i R. M. odpowiedzieli na pisma Wojewody. Wskazali w nich podstawę swego żądania, podając art. 145 § 1 pkt 1, pkt 2, pkt 4 oraz pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Pismem z dnia [...]r. Dyrektor Wydziału Nadzoru Właścicielskiego, działając w imieniu Wojewody [...], poinformował wnioskujących, że wobec braku uzupełnienia wniosku zgodnie z wezwaniem z dnia [...] r., zdecydował o pozostawieniu tegoż wniosku bez rozpoznania.
Pismem z dnia [...]r. E. P. i R. M. wnieśli zażalenie na bezczynność Wojewody [...] - na niezałatwienie żądania wznowienia postępowania odnośnie decyzji Starosty [...] z dnia [...] r. utrzymanej w mocy decyzją Wojewody [...] z dnia [...] r. orzekającej o zwrocie na rzecz byłych właścicieli nieruchomości położonej w Z. przy ulicy [...], oznaczonej jako działka nr 1 o powierzchni 0,0306 ha.
Postanowieniem z dnia [...] r. Minister Infrastruktury wyznaczył Wojewodzie [...]termin na załatwienie wymienionej wyżej sprawy wynoszący 2 miesiące od dnia otrzymania niniejszego postanowienia. W uzasadnieniu, powołując się na przepisy art. 35, art. 36 i art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego, podkreślił, że złożony w dniu [...] r. wniosek nie został przez organ załatwiony. Wskazał, że pozostawienie podania bez rozpoznania jest możliwe tylko, gdy wnioskodawca nie uzupełni w terminie jego braków. Takiej sytuacji nie ma jednak w rozpatrywanej sprawie, gdyż E. P. i R. M. udzielili odpowiedzi na wezwanie organu i wskazali podstawy złożonego wniosku o wznowienie postępowania. Mimo to organ nie zakończył sprawy i nadal pozostaje w zwłoce, stąd konieczne stało się orzeczenie jak w sentencji postanowienia.