Dnia 22 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013 roku sprawy ze skargi P. B. na bezczynność Dziekana Wydziału Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu w udzieleniu informacji publicznej 1/ stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2/ orzeka o nie wymierzaniu organowi grzywny; 3/ umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; 4/ zasądza od Dziekana Wydziału Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu na rzecz skarżącego P. B. kwotę 357 złotych (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 20 grudnia 2012r. P. B. wystąpił do Dziekana Wydziału Uniwersytetu o udostępnienie informacji publicznej obejmujacej treść dwóch (losowo wybranych) decyzji administracyjnych, doręczonych imiennie oznaczonemu kandydatowi o nieprzyjęciu na studia stacjonarne I stopnia, kierunek "[...]", w roku akademickim "[...]" oraz wskazanie imienia i nazwiska co najmniej 2 innych kandydatów, którym doręczono taką decyzję.
W dniu 11 stycznia 2013r. P. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność organu w załatwieniu powyższego wniosku.
W dniu 14 stycznia 2013r. Dziekan Wydziału decyzję, którą odmówił udostępnienia następujących dokumentów: wskazania imiennie oznaczonego kandydata nieprzyjętego na studia stacjonarne I stopnia na kierunku "[...]" w roku akademickim "[...]", któremu doręczono decyzję o nieprzyjęciu za pokwitowaniem oraz wskazania imienia i nazwiska co najmniej 2 innych kandydatów, którym doręczono za pokwitowaniem decyzję administracyjna o nieprzyjęciu na wyżej wskazane studia.
Pismem z 1 lutego 2013r. pełnomocnik skarżącego - radca prawny T. B. - wniósł o umorzenie postępowania sądowego co do bezczynności oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.
Postanowieniem z dnia 26 marca 2013r. (sygn. akt II SAB/Ol 12/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie umorzył postępowanie sądowe jako bezprzedmiotowe oraz zasądził na rzecz skarżącego od organu koszty postępowania sądowego.
Na skutek skargi kasacyjnej P. B. od tego postanowienia, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 czerwca 2013r. (sygn. akt
I OSK 1143/13) uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę tut. sądowi do ponownego rozpatrzenia. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowisko tut. Sądu wyrażone w zaskarżonym postanowieniu nie uwzględniło pełnej treści art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., dalej jako: P.p.s.a.), który przy rozpoznawaniu skargi wniesionej na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. wymaga nie tylko orzekania w przedmiocie istnienia bezczynności, ale także w przedmiocie stwierdzenia, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1 zdanie drugie P.p.s.a.) oraz w zakresie wymierzenia organowi grzywny z tego tytułu (art. 149 § 2 P.p.s.a.). Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że wydanie przez organ decyzji po wniesieniu do sądu skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego nie powoduje, że w zakresie dotyczącym rozstrzygnięcia o tym, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Wskazano, że rozpoznając ponownie sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie rozstrzygnie, czy bezczynność miała miejsce z naruszeniem prawa, czy naruszenie to nie było rażące oraz rozważy kwestię wymierzenia organowi grzywny.