Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skargi J.C. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Rabki-Zdrój w sprawie znak SRG.6331.1.2017 1.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Rabki-Zdrój od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 maja 2021 r., sygn. akt II SAB/Kr 23/21 w sprawie ze skargi J.C. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Rabki-Zdrój w sprawie znak SRG.6331.1.2017 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Burmistrza Rabki-Zdrój na rzecz J.C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 6 maja 2021 r., sygn. akt II SAB/Kr 23/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.C. (skarżący) na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Rabki-Zdroju w sprawie znak SRG.6331.1.2017 w pkt l zobowiązał Burmistrza Rabki-Zdroju do wydania aktu w terminie 30 dni, pkt II stwierdził, że Burmistrz Rabki-Zdroju dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, a przewlekłość ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, w pkt III przyznał od Burmistrza Rabki-Zdroju na rzecz skarżącego sumę pieniężną w kwocie 1000 zł, a w pkt IV zasądził od Burmistrza Rabki-Zdroju na rzecz skarżącego J.C. kwotę 597 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Burmistrz Rabki-Zdroju zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, polegające na niewłaściwym zastosowaniu:

art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez stwierdzenie, że doszło do prowadzenia postępowania w sposób przewlekły - podczas gdy organ wykazał szereg czynności, które podejmował w toku przedmiotowego postępowania, a które zmierzały do umożliwienia organowi wydania rzetelnego orzeczenia w przedmiotowej sprawie oraz nie miały charakteru czynności pozornych jako istotne dla merytorycznego załatwienia sprawy, zawiadamiając strony o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy oraz przyczynach jego przedłużenia,

b) przepisu art. 149 § 1a p.p.s.a. poprzez stwierdzenie, że rzekoma przewlekłość, której dopuścił się organ miała charakter rażącego naruszenia prawa - podczas gdy o rażącym naruszeniu prawa można mówić jedynie w przypadku braku podejmowania przez organ jakichkolwiek czynności w sprawie, a organ podejmował wiele czynności zmierzających do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, które były uzasadnione ze względu na specyficzny skomplikowany charakter niniejszej sprawy,

c) przepisu art. 149 § 2 p.p.s.a. poprzez przyznanie skarżącemu sumy pieniężnej w wysokości 1000 zł - bez żadnego wykazania zaistnienia szkody oraz uzasadnienia jej wysokości, podczas gdy w niniejszej sprawie nie doszło do przewlekłości w prowadzeniu sprawy, a środki takie mogą być stosowane wyłącznie w oczywistych, drastycznych przypadkach zwłoki organu w załatwieniu sprawy.

Wskazując na powyższe zarzuty organ wniósł o:

uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz rozpoznanie skargi przez stwierdzenie, iż w toku prowadzonego postępowania nie doszło do prowadzenia postępowania w sposób przewlekły, a na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oraz o zasądzenie od skarżącego na rzecz organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wywodzono, że na żadnym etapie przedmiotowego postępowania organ nie dopuścił się przewlekłości, albowiem podjął szereg czynności, które zmierzały do wyjaśnienia sprawy i zebrania materiału dowodowego. Wskazał, że do skarżącego kierowane były zawiadomienia o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy, informujące, że podejmowane czynności były czynnościami, które są czasochłonne. Skarżący kasacyjnie wywodził, że czas trwania niniejszego postępowania nie wynika jednak ze złej woli organu, lecz z czynności, które musi podjęć dla prawidłowego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Zdaniem skarżącego kasacyjnie organu sprawa ze względu na jej złożoność (konflikt interesów stron postępowania) oraz skomplikowany charakter, wymagała dogłębnej analizy, wykonania dokumentacji projektowych, co nie pozwoliło na jej zakończenie w terminie przewidzianym w art. 35 k.p.a. W związku z powyższym, przesuwanie terminu załatwienia niniejszej sprawy było uzasadnione, ze względu na specyficzny charakter niniejszej sprawy.

Strona 1/4