Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach, Sędziowie Asesor WSA Krzysztof Targoński, Asesor WSA Mirosław Kupiec (spr.), Protokolant Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2005 r. przy udziale - sprawy ze skargi Gminy R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.
Rada Miasta R. uchwałą Nr [...] z dnia [...] r. działając na podstawie art. 24f ust. 1 i art. 24e ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, póz. 1591 z późn. zm., zwaną dalej u.s.g.) i art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547) stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego Rady Miasta R. R. F..
W uzasadnieniu uchwały Rada dokonała najpierw analizy przepisu art. 24f ust. 1 u.s.g., a następnie takich pojęć jak: "działalność gospodarcza", "zarządzanie działalnością gospodarczą", "podmiot zarządzający", "członek organu zarządzającego", "wykorzystanie", "mienie komunalne".
Według organu ustawa o samorządzie gminnym nie definiuje pojęcia, "działalność gospodarcza". W związku z tym, opierając się na założeniu spójności systemu prawnego sięgnięto do definicji "działalności gospodarczej" zaczerpniętej z ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, póz. 1178 z późn. zm.). Zgodnie ż brzmieniem art. 2 ust. 1 tejże ustawy, "działalnością gospodarczą (...) jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły".
W zakresie pojęcia "zarządzanie działalnością gospodarczą" również stwierdzono, że nie jest ono wprost zdefiniowane w żadnym akcie prawnym. W niektórych aktach prawnych ustawodawca używa zbliżonych pojęć, tj. "podmiot zarządzający", "osoba zarządzająca" i "członek organu zarządzającego". Zwrócono uwagę, że zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, póz. 306 z późn. zm.), "podmiotem zarządzającym" jest osoba fizyczna i spółka cywilna prowadząca działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz osoba prawna, z którą podmiot prawny wymieniony w art. 1 pkt 1 i 4-10 tej ustawy zawarł umowę o świadczeniu usług w zakresie zarządzania. Przy tym powołano się także na ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, póz. 679 z późn. zm.), która posługuje się również pojęciem "członek organu zarządzającego". Reasumując stwierdzono, że pojęcie "zarządzanie działalnością gospodarczą" należy rozumieć szeroko, tj. jako każdą formę administrowania, organizowania czy kierowania działalnością gospodarczą. Według organu w takim rozumieniu zarządzać działalnością gospodarczą będzie zarówno członek zarządu np. banku spółdzielczego, spółdzielni mieszkaniowej czy spółdzielni produkcyjnej, jak też osoba, która z takim bankiem bądź spółdzielnią zawarła umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania. W zakresie pojęcia "wykorzystania" użytego w art. 24f ust. 1 u.s.g. wyjaśniono, że oznacza to prawo do dysponowania substratem materialnym (rzeczą ruchomą lub nieruchomością, a także prawem na dobrach niematerialnych), które może być zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne. W tym zakresie powołano na uchwałę TK z dnia 2 czerwca 1993 r., w której stwierdzono, że może to polegać np. na wynajmowaniu, dzierżawieniu, użytkowaniu wieczystym mienia komunalnego. Korzystanie z rzeczy to, według organu, każda dyspozycja rzeczą, która nie mieści się w zakresie rozporządzania nią np. używanie rzeczy i pobieranie pożytków, jakie ta rzecz przynosi w postaci czynszu dzierżawnego. W przypadku definicji "mienia komunalnego" oparto się na treści art. 43 u.s.g. i stwierdzono, że jest to własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw, czyli wszystkie składniki majątkowe, znajdujące się w wyłącznym władztwie gminy. W grę wchodzić może wobec tego w analizowanym przypadku zarówno gminna nieruchomość, rzecz ruchoma, należąca do gminy (stanowiąca jej własność), np., samochód, jak i inne prawa majątkowe, np. prawa autorskie do gminnych programów komputerowych (np. znajdujących się na wyposażeniu urzędu gminy).