Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka (spr.) Sędziowie NSA Ewa Makosz-Frymus WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2010 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, 1. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], 2. określa, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu na rzecz skarżącego kwotę 357 złotych (trzysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania. /-/E. Kręcichwost - Durchowska /-/G. Radzicka /-/E. Makosz - Frymus
Prawomocnym wyrokiem z dnia 08 października 2008 r. sygn. akt III SA/Po 335/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, rozpoznając skargę M. N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] września 2007 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, uchylił zaskarżoną decyzję organu II instancji. Sąd wskazał w uzasadnieniu, że skarżący posiadał zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydane na czas oznaczony, tj. na okres od dnia [...] maja 2005r. do dnia [...] maja 2007 r. Stosowanie do treści w § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 01 marca 2004 r. w sprawie zezwoleń na prowadzenie składu podatkowego, działalności jako zarejestrowany handlowiec oraz niezarejestrowany handlowiec, a także na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego (Dz. U. nr 35 poz. 312 ze zm.,) wniosek o wydanie zezwolenia na kolejny okres należało złożyć nie później niż 3 miesiące przed upływem ważności zezwolenia. Kwestią bezsporną w postępowaniu jest to, że skarżący złożył wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego z dwudziestosześciodniowym uchybieniem wskazanego terminu. Sąd podkreślił, że poza sporem jest, iż terminów materialnoprawnych nie można przywracać, zatem należy rozstrzygnąć, jaki charakter ma termin wskazany w przepisie § 7 ust. 2 rozporządzenia z dnia 01 marca 2004 r.: materialny czy procesowy. W ocenie Sądu organy administracji naruszyły zasadę prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów państwa (art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm., dalej Ordynacja podatkowa) bowiem, skoro organ I instancji wezwał wnioskodawcę o wyjaśnienie, dlaczego złożył wniosek po terminie, to nie budzi wątpliwości, że w piśmie skarżącego z dnia 27 kwietnia 2007 r. był zawarty wniosek o przywrócenie terminu. Niejasne zatem jest to, jakie okoliczności legły u podstaw decyzji odmownej organu I instancji. Również organ II instancji nie uzasadnił swojego stanowiska w sprawie, nadto w końcowej części uzasadnienia sformułował alternatywne rozstrzygnięcie - wskazał z ostrożności procesowej, że strona, mając świadomość złożenia wniosku z uchybieniem terminu była zobligowana do jednoczesnego złożenia wniosku o przywrócenie tegoż terminu, czego nie uczyniła. Alternatywne rozstrzygnięcie stanowi naruszenie przepisów postępowania podatkowego. Organ ma jednoznacznie określić podstawę prawną rozstrzygnięcia, aby zrealizować zasadę praworządności i zająć jednoznaczną postawę wobec zgromadzonego materiału.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] i przekazał do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji sprawę wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, złożonego przez M. N.