Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Rząsa Sędziowie Sędzia WSA Kaja Angerman Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 20 listopada 2020 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na niewykonanie przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 stycznia 2020 r. sygn. IV SAB/Wa 1566/19 1. wymierza Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w [...] grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa; 3. przyznaje od Regionalnego Dyrektorowi Ochrony Środowiska w [...] na rzecz [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] sumę pieniężną w kwocie 500 (pięćset) złotych; 4. zasądza od Regionalnego Dyrektorowi Ochrony Środowiska w [...] na rzecz [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. IV SAB/Wa 1566/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej "Sąd"), po rozpatrzeniu skargi spółki [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej "Spółka", "Skarżąca") na bezczynność Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] (dalej "RDOŚ", "Organ") w przedmiocie rozpoznania wniosku Spółki z 15 lipca 2019 r. o ustalenie w drodze decyzji administracyjnej środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia pn. "[...]" (dalej odpowiednio: "przedmiotowy/poprzedni wyrok", "wniosek o wydanie decyzji środowiskowej", "decyzja środowiskowa", "planowane przedsięwzięcie") - zobowiązał RDOŚ do rozpoznania wniosku Skarżącej o wydanie decyzji środowiskowej w terminie 30 dni od dnia otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.
W uzasadnieniu w/w wyroku tut. Sąd wskazał w szczególności, co następuje:
(i) Spór w sprawie sprowadza się do konieczności przesądzenia, czy RDOŚ zasadnie pozostawił wniosek Skarżącej bez rozpoznania (pismem z dnia 29 sierpnia 2019 r.), stwierdzając nieuzupełnienie przez Skarżącą braków formalnych tego wniosku, do których uzupełnienia Skarżąca została wezwana, na podstawie art.64 § 2 k.p.a., pismem z dnia 29 lipca 2019 r. Stosownie do powyższego:
(ii) Skarżąca złożyła wniosek o wydanie decyzji środowiskowej. Zgodnie z art. 74 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz. U. z 2018, nr 2081), dalej "u.o.o.ś.", do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy dołączyć mapę, w postaci papierowej oraz elektronicznej, w skali zapewniającej czytelność przedstawionych danych z zaznaczonym przewidywanym terenem, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie, oraz z zaznaczonym przewidywanym obszarem, o którym mowa w ust. 3a zdanie drugie, wraz z wyznaczoną odległością, o której mowa w ust. 3 a pkt 1; w przypadku przedsięwzięć innych niż wymienione w pkt 4 mapę sporządza się na podkładzie wykonanym na podstawie kopii mapy ewidencyjnej, o której mowa w pkt 3;
(iii) Skarżąca uzupełniła brak formalny w postaci dołączenia do wniosku mapy, której domagał się RDOŚ. Mimo tego organ administracji pozostawił wniosek bez rozpoznania, wskazując, że załączona mapa nie spełnia wymagań określonych w art. 74 ust. 1 pkt 3a oraz art. 74 ust. 3a ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i pismem z 29 sierpnia 2019 r. poinformował o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku z 15 lipca 2018 r.;
(iv) Postępowanie RDOŚ było nieprawidłowe. W myśl art. 64 § 2 k.p.a. organ administracji wzywając do usunięcia braków formalnych winien precyzyjnie wskazać, jakich braków wniosku domaga się usunięcia. Wezwanie wystosowane przez RDOŚ tym wymaganiom nie czyni zadość. Organ wskazał jedynie lakonicznie, że mapa załączona do wniosku o wydanie decyzji nie spełniała ustawowych wymagań. Podobnie lakonicznie poinformował o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, ograniczając się̨ do sformułowania, że załączona mapa nie spełnia regulacji zawartych w art. 74 ust. 1 pkt 3a i art. 74 ust. 3a u.o.o.ś. Tak sformułowane wezwanie do usunięcia braków formalnych uniemożliwiało Skarżącej usunięcie braków formalnych. Nie było zatem podstaw do zaprzestania prowadzenia przez Organ postępowania w oparciu o przepis art. 64 § 2 k.p.a., a RDOŚ od dnia upływu terminu określonego w art. 65 ust. 1 u.o.o.ś., czyli 30 dni przeznaczonych na wydanie postanowienia o obowiązku oceny oddziaływania na środowisko (bądź braku tego obowiązku) tj. od dnia 10 września 2019 r. pozostaje w bezczynności (por. wyrok NSA w wyroku z 18 stycznia 2019 r., sygn. akt II OSK 1557/2018, publ. LEX: "Organ prowadzący postępowanie, który pozostawia podanie bez rozpoznania z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa, mimo że nie zaszły przesłanki wskazane w art. 64 § 2 k.p.a., pozostaje w bezczynności, ponieważ bezzasadnie uchyla się od rozpoznania sprawy i wydania decyzji.", lub jak wskazano w wyroku WSA we Wrocławiu z 8 listopada 2018 r., sygn. akt III SAB/Wr 87/2018, publ. LEX: "Usunięcie przez stronę braku formalnego podania po upływie wyznaczonego w tym celu terminu a przed wystosowaniem przez organ zawiadomienia o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania nie wywołuje negatywnego skutku procesowego, o którym mowa w przepisie art. 64 § 2 k.p.a., w postaci pozostawienia podania bez rozpoznania. Organ administracji prowadzący postępowanie, który pozostawia podanie bez rozpoznania z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa, mimo że nie zaistniały przesłanki wskazane w art. 64 § 2 k.p.a., pozostaje w bezczynności, ponieważ bezpodstawnie uchyla się od merytorycznego rozpoznania sprawy."). Z tych względów na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. skargę należało uwzględnić i na tej podstawie zobowiązać Organ do rozpoznania wniosku, o czym Sąd orzekł w pkt 1 wyroku.