W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone jest stanowisko, że przepis art. 51 ust. 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie stanowi podstawy do odliczenia terminów tych czynności organu administracji publicznej, które jakkolwiek wynikają z przepisów prawa, w tym z kpa, to jednak stanowią zwykłe elementy składające się na postępowanie administracyjne, niewymagające dodatkowych, nadzwyczajnych działań zmierzających do nadania procedurze właściwego biegu. Nie mogą zatem stanowić podstawy do odliczenia od 65-dniowego terminu czynności polegające na zawiadomieniu stron o wszczęciu postępowania oraz o prawie do zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Są to standardowe czynności postępowania administracyjnego, które powinny być dokonane w 65-dniowym terminie przewidzianym na wydanie rozstrzygnięcia (zob. m. in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2007 r., sygn. akt II OSK 973/06 i z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. akt II OSK 767/07 oraz wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r., sygn. akt VII SA/Wa 2194/06 i z dnia 28 stycznia 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 1913/12 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Z nadesłanych akt administracyjnych sprawy wynika, że postępowanie lokalizacyjne prowadzone przez skarżącego Burmistrza W. toczyło się przez 95 dni. Rozpoczęło się [...] października 2011 r., tj. dnia następnego po dniu wpływu wniosku inwestora do Urzędu Miejskiego w W. i powinno zakończyć się 24 grudnia 2011 r., a zakończyło się w dniu [...] stycznia 2012 r., w którym została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Od 95 dni trwania przedmiotowego postępowania lokalizacyjnego organy orzekające w sprawie odliczyły 65-dniowy termin wynikający z art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jak również okres 19 dni, w czasie których Burmistrz oczekiwał na uzgodnienia decyzji, liczonych od dnia następnego po dniu nadania wniosku o uzgodnienie (czyli od dnia 30 grudnia 2011 r.) do dnia wpływu do Urzędu Miejskiego w W. postanowienia uzgadniającego wydanego przez [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (czyli do dnia [...] stycznia 2012 r.). Uzgodnienie decyzji wynikające z art. 53 ust. 4 powołanej ustawy jest przesłanką określoną art. 51 ust. 2c omawianej ustawy. Wobec tego okresu oczekiwania na zajęcie stanowiska przez organ uzgadniający nie wlicza się do terminu, o jakim mowa w art. 51 ust. 2 powołanej ustawy. W związku z tym, że koniec 65-dniowego terminu przypadł na sobotę 24 grudnia 2011 r., tj. na dzień równorzędny z dniem ustawowo wolnym od pracy, zaś kolejne dni 25 i 26 grudnia 2011 r. również stanowiły dni ustawowo wolne od pracy, za ostatni dzień terminu, w którym Burmistrz powinien wydać decyzję lokalizacyjną, organy przyjęły najbliższy dzień powszedni, czyli 27 grudnia 2011 r. zgodnie z art. 57 § 4 kpa. W konsekwencji organy orzekające w sprawie prawidłowo odliczyły od czasu trwania przedmiotowego postępowania lokalizacyjnego dodatkowe 3 dni (24 grudnia 2011 r., 25 grudnia 2011 r. i 26 grudnia 2011 r.). W sprawie nie miały miejsca żadne inne czynności ani zdarzenia, których terminy mogłyby zostać odliczone od czasu trwania postępowania prowadzonego przez skarżącego w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego. Po odliczeniu więc od czasu trwania postępowania, tj. od 95 dni, 65 dni, o których mowa w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz 19 dni przewidzianych na uzgodnienie projektu decyzji i 3 dni wynikających z art. 57 § 4 kpa, organy orzekające w sprawie prawidłowo orzekły, że decyzja Burmistrza W. została wydana z 8-dniową zwłoką [95 dni - (65 dni + 19 dni + 3 dni) = 8 dni], zaś liczba 8 dni zwłoki pomnożona przez kwotę 500 zł, wynikającą z art. 51 ust. 2 powołanej ustawy, daje wynik 4000 zł prawidłowo wymierzonej Burmistrzowi W. kary pieniężnej.
Z powyższych względów, oceniając zaskarżone postanowienie w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, po rozważeniu podniesionych przez skarżącego zarzutów, Sąd uznał, że nie dają one podstaw do postawienia organom orzekającym w niniejszej sprawie zarzutu naruszenia prawa i podważenia legalności zapadłych w sprawie postanowień, bowiem w rozpoznawanej sprawie, organy wydając zaskarżone postanowienia, dokonały prawidłowej oceny całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a ustalone okoliczności faktyczne sprawy znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w aktach administracyjnych sprawy.
Z powyższych względów, na podstawie art. 151 w związku z art. 119 pkt 3 w zw. z art. 120 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.