Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (spr.) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Protokolant asystent sędziego Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Ziębicach z dnia 27 grudnia 2012 r. nr XXIX/203/2012 w przedmiocie określenia szczegółowych zasad przyznawania i odpłatności odnoszących się do usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych oraz zasad częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat oraz trybu pobierania tych opłat jak również zwrotu wydatków poniesionych na świadczenia usług opiekuńczych I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Gminy Ziębice na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Rada Miejska w Ziębicach, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.), a także art. 16 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 11, art. 50 ust. 6 i art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2004 r. nr 64, poz. 593 ze zm.), dalej: ustawa, podjęła w dniu 27 grudnia 2012 r. uchwałę nr XXIX/203/2012 w sprawie określenia szczegółowych zasad przyznawania i odpłatności odnoszących się do usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych oraz zasad częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat oraz trybu pobierania tych opłat jak również zwrotu wydatków poniesionych na świadczenia usług opiekuńczych.
Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniósł Wojewoda Dolnośląski domagając się stwierdzenia jej nieważności, z powodu podjęcia uchwały z istotnym naruszeniem art. 50 ust. 6 ustawy.
Jak wskazał Wojewoda Dolnośląski, podstawą prawną podjęcia zaskarżonej uchwały był powołany wyżej przepis prawa, zgodnie z którym rada gminy określa, w drodze uchwały, szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi, oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania. Zdaniem organu nadzoru, celem pełnej realizacji tego upoważnienia ustawowego, Rada powinna uwzględnić wszystkie wskazane w nim elementy, m.in. szczegółowe warunki odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze. Powyższa norma kompetencyjna nakłada na Radę obowiązek ustalenia w uchwale wysokości kosztu usług opiekuńczych lub szczegółowego sposobu jego wyliczenia. Tymczasem w § 6 uchwały postanowiono, że: "Koszt jednej godziny usługi opiekuńczej wynika z umowy zawartej pomiędzy Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Ziębicach a podmiotem realizującym usługi. (...)".
Z treści tego przepisu uchwały wynika, że ostateczny koszt wspomnianych świadczeń zdeterminowany będzie treścią umowy zawartej pomiędzy ośrodkiem pomocy społecznej, a podmiotem realizującym usługi opiekuńcze. Nie sposób zatem obliczyć, jaki koszt poniosą adresaci uchwały w oparciu jedynie o jej treść. Jak wskazał organu nadzoru, to z uchwały Rady osoby zainteresowanie powinny czerpać wiedzę o koszcie przyznawanej przez gminę pomocy.
Niepełna realizacja kompetencji przyznanej mocą art. 50 ust. 6 ustawy uniemożliwia w dodatku prawidłowe wykonanie aktu. Nie jest bowiem możliwe ustalenie w drodze decyzji administracyjnej wysokości opłaty za konkretną usługę opiekuńczą wobec konkretnej osoby ubiegającej się o jej przyznanie.
Organ stanowiący gminy nie może delegować kwestii ustalenia wysokości kosztu usługi opiekuńczej i specjalistycznej usługi opiekuńczej na inny podmiot. Realizacja kompetencji wynikającej z ustawy o pomocy społecznej wymaga wydania jednego aktu, wyczerpującego tematykę przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze tak, aby adresat zawartych w nim norm mógł na tej podstawie, w sposób niebudzący wątpliwości, ustalić zakres swych praw i obowiązków. Właściwe wykonanie upoważnienia ustawowego wymaga ustalenia kosztu godziny usługi opiekuńczej i specjalistycznej usługi opiekuńczej. Uzależniając wysokość kosztu omawianych usług od postanowień umowy zawartej z podmiotem przyjmującym zlecenie realizacji zadania, nie jest możliwe prawidłowe ustalenie w drodze decyzji administracyjnej wysokości opłaty za konkretną usługę opiekuńczą wobec konkretnej osoby ubiegającej się o jej przyznanie. Treść § 6 uchwały niweczy zatem intencje prawodawcy, który do unormowania szczegółowych zasad odpłatności wyznaczył Radę Miejską a jako akt prawny, w którym ma to nastąpić przewidział akt prawa miejscowego.