Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec, Jan Paweł Tarno ( spr. ), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej Lasów Państwowych Nadleśnictwo Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 1 października 2004 r. sygn. akt II SA/Po 1524/02 w sprawie ze skargi Lasów Państwowych Nadleśnictwo Ł. i Rejonowego Zarządu Infrastruktury w P. na decyzję Wojewody W. z dnia 15 maja 2002 r. (...) w przedmiocie zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 1 października 2004 r., II SA/Po 1524/02 oddalił skargi Lasów Państwowych - Nadleśnictwo Ł. i Rejonowego Zarządu Infrastruktury w P. na decyzję Wojewody W. z 15 maja 2002 r., (...) w przedmiocie zwrotu nieruchomości. W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że zwrot nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ jest możliwy i dopuszczalny w wypadku, jeżeli nieruchomość stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. W art. 137 ust. 1 powołanej ustawy zostały określone przesłanki zbędności nieruchomości. I tak, zgodnie z brzmieniem pkt 1/ tego przepisu nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, jeżeli pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu.
W decyzji Wojewody P. wyraźnie określono, że celem wywłaszczenia spornej nieruchomości było rozszerzenie poligonu artyleryjskiego w B.
Sąd podzielił argumentację zawartą w uzasadnieniu decyzji, co do tego, że ujęcie na mapach sporządzonych dla celów wojskowych spornej nieruchomości, jako składnika poligonu wojskowego samo przez się nie przesądzało o realizacji celu wywłaszczenia. Istotne znaczenie w tym zakresie miała okoliczność, że wskazany stan istniał jeszcze przed wywłaszczeniem /1944 r./, wobec czego nie mógł być uznany za przejaw prac związanych z realizacją celu wywłaszczenia. Sporządzanie map uznać można było jedynie jako manifestację wstępnych zamiarów dotyczących wykorzystania terenu, dalekich od bezpośredniego zmierzania do realizacji celu wywłaszczenia.
Ocena, czy w okresie o jakim mowa w art. 137 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami realizowano cel wywłaszczenia, wymagała pewnego doprecyzowania celu wywłaszczenia. Leksykalne znaczenie słowa "poligon" oznacza tyle, co: "wydzielony teren przeznaczony do ćwiczeń wojskowych" /Słownik języka polskiego, Wydanie VII, Warszawa 1978 r., str. 783/. Już taka definicja wskazuje na cechy wydzielenia terenu i związek jego wykorzystywania z realizacją celów ćwiczeń wojskowych. Nie wymaga wiadomości specjalnych i tym samym konieczności powoływania biegłego stwierdzenie, że pojęcie to odnieść należy do terenów, na których dokonywane są ruchy wojska i sprzętu wojskowego oraz takich, które niezbędne są do zapewnienia bezpiecznego przebiegu ćwiczeń wojskowych. Nie ulega wątpliwości, że zapewnienie bezpiecznego funkcjonowania poligonu artyleryjskiego wymaga wydzielenia terenu niezbędnego dla zapewnienia, by upadki pocisków, zamierzone lub nawet przypadkowe, nie zagrażały ludności cywilnej i mieniu. Identyczne wnioski wyprowadzić można, jeśli odwołać się do terminologii wojskowej, czemu służyło zgromadzenie w aktach instrukcji działalności ośrodków szkolenia poligonowego z 1995 r. Pojęcia pola roboczego i otuliny poligonu jako strefy bezpieczeństwa nie odbiegały od wniosków, jakie wyprowadzić można było z potocznego znaczenia słowa poligon. Doszukiwanie się dalej odległych znaczeń przy użyciu terminologii wojskowej było chybione.