Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz /spr./ Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Związku Międzygminnego "Ponidzie" w Kielcach od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 2 grudnia 2003 r. sygn. akt II S.A./Kr 999/03 w sprawie ze skargi Gminy Miedziana Góra na uchwałę Zgromadzenia Związku Międzygminnego "Ponidzie" w Kielcach z dnia 5 grudnia 2002 r. Nr 12/2002 w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę z wodociągów stanowiących własność Związku Międzygminnego "Ponidzie" 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Związku Międzygminnego "Ponidzie" w Kielcach na rzecz Gminy Miedziana Góra 120 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Zgromadzenie Związku Międzygminnego "Ponidzie" w Kielcach - powołując art. 18 ust. 1 pkt 15 w związku z art. 64 ust. 3, art. 69 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 729 poz. 747) - w dniu 5 grudnia 2000 r. podjęło uchwałę Nr 12/2002 w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę z wodociągów stanowiących własność Związku Międzygminnego "Ponidzie", zatwierdzając taryfę także dla odbiorców z Gminy Miedziana Góra, która nie jest członkiem Związku.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie -uwzględniając skargę Gminy Miedziana Góra - wyrokiem z dnia 2 grudnia 2003 r. II SA/Kr 999/03 stwierdził nieważność uchwały w części dotyczącej tej gminy.
Sąd wyjaśnił, że wyrokiem z dnia 2 grudnia 2003 r. II SA/Kr 998/03 (będącym przedmiotem skargi kasacyjnej w sprawie OSK 312/04) stwierdził nieważność uchwały Zgromadzenia Związku Międzygminnego "Ponidzie" w Kielcach z dnia 5 grudnia 2002 r. Nr 10/2002 w sprawie regulaminu dostarczania odbiorcom wody z wodociągów stanowiących własność Związku Międzygminnego "Ponidzie", właśnie w części dotyczącej Gminy Miedziana Góra, natomiast - stosownie do art. 20 w związku z art. 19 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - taryfa za zbiorowe zaopatrzenie w wodę jest konsekwencją i wykonaniem regulaminu dostarczania wody.
W skardze kasacyjnej Związek Międzygminny "Ponidzie" zarzucił naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 2 pkt 4 i art. 24 ust, 1 i 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz naruszenie przepisów postępowania przez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Zarzut naruszenia przepisów postępowania - tak, jak w skardze kasacyjnej od wyroku z dnia 2 grudnia 2003 r. II SA/Kr 998/03 oddalonej wyrokiem z dnia 2 czerwca 2004 r. OSK 312/04 - sprowadza się do samej konkluzji i nie zawiera wskazania, o jakie przepisy chodzi, natomiast zarzut naruszenia prawa materialnego jest oczywiście nietrafny, gdyż nie odnosi się do stanowiska sądu.
Sąd bowiem stwierdził nieważność uchwały dotyczącej taryf, dlatego że uprzednio stwierdził nieważność uchwały dotyczącej regulaminu dostarczania wody, uznając wzajemną zależność obydwu aktów, podczas gdy w skardze kasacyjnej pominięto ten aspekt formułując zarzuty oderwane od istoty rozstrzygnięcia.
W zaskarżonym wyroku Sąd prawidłowo ocenił, że zatwierdzenie taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę jest sprawą z zakresu administracji publicznej także wówczas, gdy zadania w tym zakresie wykonuje związek międzygminny w stosunku do gminy, która nie jest członkiem związku. Taryfy podlegają bowiem zatwierdzeniu przez radę gminy w drodze uchwały (art. 24 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków), która jest uchwałą organu gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Kompetencja ta nie może być przeniesiona na związek międzygminny, którego gmina nie jest członkiem. W tym stanie rzeczy nie może budzić też wątpliwości interes prawny gminy, która kwestionuje zatwierdzenie taryf przez organy związku między gminnego. Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 184 i art. 204 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.