Wątpliwości co do okoliczność, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5 ze zm./, organ nie może interpretować, w kontekście art. 10 ust. 1 zdanie drugie tej ustawy, na niekorzyść obywatela /art. 8 Kpa/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Krzysztofa K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie unieważnienia paszportu i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzją Wojewody (...) z 19 kwietnia 1999 r., a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzję z dnia 19 kwietnia 1999 r. (...), wydaną na podstawie art. 10 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/, Wojewoda Ł. unieważnił paszport Krzysztofa K. (...) uznając, że zachodzi uzasadniona obawa, że jego wyjazd za granicę uniemożliwia mu wykonanie ustawowego obowiązku zapłaty cła, potwierdzonego decyzją Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. z dnia 22 lutego 1993 r., zawartą w JDA SAD (...).
W uzasadnieniu decyzji Wojewoda Ł. wskazał, że Krzysztof K. mimo wyrażenia zgody przez organ celny na spłatę zadłużenia w ratach nie wykonuje obowiązku regulowania należności celnych ponieważ wpłaty dokonywane są nieregularnie.
W odwołaniu od tej decyzji Krzysztof K. wyjaśnił, że nadal uiszcza miesięczne raty, a brak wpłaty w grudniu 1998 r. i w styczniu 1999 r. był spowodowany koniecznością uiszczenia świadczeń /energia elektryczna i inne media/, które w miesiącach zimowych znacznie wzrastają.
Decyzją z dnia 5 kwietnia 1999 r. (...) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Wojewody Ł. podzielając stanowisko organu pierwszej instancji, że w sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki unieważnienia paszportu Krzysztofa K. określone w art. 6 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy o paszportach. Organ odwoławczy wskazuje, że Krzysztof K. po zapłaceniu paru rat zaprzestał wywiązywania się z obowiązku ustawowego i dopiero wszczęcie postępowania o unieważnienie paszportu zmusiło go do dalszej spłaty zadłużenia. Okoliczności te w ocenie organu odwoławczego wskazują, że spełniona została przesłanka uzasadnionej obawy, że wyjazd Krzysztofa K. za granicę uniemożliwia mu wykonanie obowiązku ustawowego.
W skardze na tę decyzję, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Krzysztof K. wniósł o jej uchylenie zarzucając, że została wydana bez prawidłowo przeprowadzonego postępowania dowodowego. Skarżący podniósł, że w sprawie nie zachodzą ustawowe przesłanki unieważnienia paszportu ponieważ zwłoka w zapłacie dwóch rat nie mogła stanowić podstawy do wydania tego rodzaju decyzji w sytuacji, gdy skarżący potwierdzał gotowość spłaty zadłużenia i nie miał zamiaru uciekania się do innych środków, aby uwolnić się od zobowiązań wobec Skarbu Państwa. Stwierdził, że nie wyjeżdżał za granicę i nie zamierza tego czynić ponieważ musi oczekiwać na zakończenie postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym w Ł. W związku z tym skarżący podniósł, że w sprawie nie zachodziła uzasadniona obawa, że jego wyjazd za granicę uniemożliwi spłatę zadłużenia i zarzucił, że na poparcie tej tezy organy obydwu instancji nie zebrały materiału dowodowego.
Minister spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko i argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Podstawę materialnoprawną unieważnienia paszportu skarżącego stanowiły przepisy art. 10 ust. 1 zd. 2 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o paszportach. Zgodnie z tymi przepisami organ paszportowy może unieważnić paszport jeżeli: - osoba nie wykonała obowiązku ustawowego,