Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego oddala skargę
Zaskarżonym postanowieniem z [...] lipca 2012 r. Minister Finansów umorzył postępowanie prowadzone w związku z zażaleniem złożonym przez T. SA z siedzibą w W. (dalej skarżąca) na jego wcześniejsze postanowienie z [...] marca 2012 r. Postępowanie w toku którego wydano oba rozstrzygnięcia dotyczyło cofnięcia skarżącej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów bukmacherskich. Podstawą zaskarżonego postanowienia były art. 233 § 1 pkt 3 w zw. z art. 208 art. 212, art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej Ordynacja oraz art. 8 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze. zm.), dalej u.g.h.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W 2006 r. Minister udzielił skarżącej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów bukmacherskich. Następnie w listopadzie 2011 r. - w oparciu o art. 165 § 1 Ordynacji, Minister wszczął wobec skarżącej postępowanie w celu cofnięcia jej ww. zezwolenia, w związku z rażącym naruszeniem prawa. Podstawą do wszczęcia tego postępowania był fakt stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie przestrzegania w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych - należących do skarżącej, przepisów ustawy o grach hazardowych.
W toku tego postępowania skarżąca wniosła o jego zawieszenie na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji oraz o zwrócenie się przez Ministra Finansów z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zdaniem skarżącej przepisy ustawy o grach hazardowych nie mogą być stosowane przez organ, z uwagi na naruszenie procedury notyfikacji Komisji Europejskiej przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 1 pkt 11 oraz art. 8 ust. 1 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE.L 1998 r., nr 204, poz. 37 ze zm.), dalej Dyrektywa 98/34/WE.
Minister Finansów odmawiając zawieszenia postępowania uznał, iż instytucja ta określona w art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji w niniejszym wypadku nie może mieć zastosowania bowiem, iż organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. W ocenie organu w zakresie w jakim zostało to wskazane we wniosku skarżącej, ustawa o grach hazardowych nie zawiera przepisów technicznych i z tego powodu projekt tej ustawy nie podlegał notyfikacji. Tym samym Minister Finansów uznał żądanie skierowania pytania prejudycjalnego za niezasadne. Wyraził przy tym stanowisko, że w wypadku nieprawidłowości w prowadzeniu działalności w zakresie gier hazardowych organ, który wydał koncesję lub zezwolenie dokonuje analizy stwierdzonych nieprawidłowości i w zależności od zakresu i charakteru stwierdzonych nieprawidłowości, podejmuje określone i odpowiednie działania, do których został umocowany wyraźnymi przepisami ustawy o grach hazardowych. Zatem ocena stanu faktycznego i zastosowanie właściwego stanu prawnego w świetle art. 58 i art. 59 u.g.h. stanowi wyłączną kompetencję i obowiązek organu, który udzielił koncesji lub zezwolenia, a zatem w niniejszej sprawie Ministra. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej 19 marca 2012 r.