Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia WSA Aneta Lemiesz (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2015 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oddala skargę w całości

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, na podstawie art. 102 ust. 5 pkt 24 w zw. z art. 109 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (j.t. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) - dalej "ustawa o świadczeniach", oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia ("dyrektor MOW NFZ") z dnia [...] października 2013 r. stwierdzającą obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego A.B. ("uczestniczka") z tytułu wykonywania w okresach od [...] września 2008 r. do [...] czerwca 2009 r., od [...] września 2009 r. do [...] czerwca 2010 r. oraz od [...] września 2010 r. do [...] czerwca 2011 r. umów zlecenia na rzecz płatnika składek z tytułu tego ubezpieczenia - W.K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą E., W.K. w S. ("skarżący").

Decyzję wydano w następujących ustaleniach.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. w dniu [...] marca 2013 r. wystąpił do Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia o ustalenie, czy A.B. we wskazanych powyżej okresach, będąc zatrudnioną przez W.K., podlegała obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Uczestniczka w toku postępowania złożyła oświadczenie podając, że przedmiot łączących ją ze skarżącym umów obejmował m.in. zorganizowanie sali wykładowej, przeprowadzenie prezentacji z zakresu efektywnych technik uczenia się oraz pozyskanie uczestników.

Decyzją nr [...] z dnia [...] października 2013 r. dyrektor Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia stwierdził, że A.B. w ww. okresach objęta była obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Organ Funduszu uznał, że umowy obowiązujące w okresach od [...] września 2008 r. do [...] czerwca 2009 r., od [...] września 2009 r. do [...] czerwca 2010 r. oraz od [...] września 2010 r. do [...] czerwca 2011 r. faktycznie były umowami zlecenia. Przedmiotowe umowy nie spełniały kryteriów umowy o dzieło z art. 627 k.c., określając w istocie obowiązek starannego działania wykonawcy. W wyniku wykonania tych umów, nie osiągano konkretnego rezultatu ucieleśnionego w jakiejkolwiek postaci. Umowy te, nakładały na wykonawcę obowiązek przeprowadzenia cyklu szkoleń z zakresu technik pamięciowych i koncentracji oraz efektywnych technik uczenia się. Organ wskazał, że w przypadku prowadzenia cyklu wykładów czy zajęć, nie występuje żaden rezultat ucieleśniony w jakiejkolwiek postaci i uznał to wyłącznie za staranne działanie wykonawcy umowy. Organ Funduszu powołał się przy tym na dorobek orzecznictwa sądów powszechnych i administracyjnych.

Od tej decyzji W.K. wniósł odwołanie. Zaskarżonej decyzji zarzucił nieprawidłowe uznanie, że umowy zawarte pomiędzy nim a A.B. należy zakwalifikować jako umowy o świadczenie usług, podczas gdy umowy te nakładały na wykonawcę obowiązek osiągnięcia określonego rezultatu w postaci zorganizowania prezentacji poszczególnych technik pamięciowych i koncentracji oraz przeprowadzenia szkolenia w obecności uczestników w ramach z góry ustalonych warunków, nadto wykonawca nie był zobowiązany do osobistego świadczenia na rzecz płatnika składek, a obowiązek zapłaty wynagrodzenia powstawał tylko wówczas, gdy ww. rezultaty zostały przez wykonawcę osiągnięte, co całkowicie wyklucza możliwość zakwalifikowania umowy łączącej płatnika z wykonawcą jako umowy o świadczenie usług, a przemawia za zakwalifikowaniem jej jako umowy o dzieło.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia