Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. sprawy ze skargi G. W. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej oddala skargę
Przedmiotem skargi G. W. (dalej też jako "skarżący", "strona", "rzeczoznawca") do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jest decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa (dalej też jako "Minister", "organ") z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję tego organu z dnia [...] sierpnia 2016 r. orzekającą o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego G. W. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy
Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowiły art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) dalej "k.p.a.", § 1 ust. 2 pkt ł rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Inwestycji i Rozwoju (Dz. U. poz. 175) oraz art. 195a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.)- dalej jako "ugn".
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych oraz prawnych.
G. W. (dalej też jako "skarżący", "strona", "rzeczoznawca") [...] lipca 2011 r. wpisany został do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych i legitymuje się uprawnieniami zawodowymi nr [...].
Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r., nr [...], orzekł o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego G. W. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy. Zarzucił, że sporządzając w dniach [...] lutego 2014 r. i [...] marca 2014 r. "Opinie o wartości nieruchomości dla banku", w sposób rażący naruszył art. 156 ust. 1 ugn w związku z § 55 ust. 2 i § 56 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109, z późn. zm., zwanego dalej "rozporządzeniem".
Oceniając wykonanie czynności zawodowych niezgodnie z powołanymi przepisami, zarzucił również brak zachowania szczególnej staranności, rzetelności i profesjonalizmu, właściwych dla zawodu rzeczoznawcy majątkowego, świadczących o naruszeniu art. 175 ust. 1 ugn. Ponadto uznał, że wykonanie czynności zawodowych wbrew zasadom wynikającym z przepisów prawa, a następnie zaprzeczanie, by czynności te zostały w ogóle wykonane, świadczy o głęboko nieetycznym postępowaniu rzeczoznawcy majątkowego, co uzasadniało orzeczenie kary zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy, na podstawie art. 178 ust. 2 pkt 3 ugn, bowiem zdaniem organu, orzeczenie innej kary dyscyplinarnej nie spełni celu, jaki kara powinna osiągnąć.
Skarżący złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zarzucił organowi naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procesowego, w tym m.in. niezastosowanie przez organ zasady domniemania niewinności i nieuwzględnienie takich okoliczności, jak motywacja sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na nim obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw inkryminowanego czynu. Ponownie, jak w toku postepowania zarzucał, że znajdujące się w aktach sprawy dokumenty, których autorstwo przypisywane jest skarżącemu, to kopie niepotwierdzone za zgodność z oryginałami, pozyskane przez organ w sposób nielegalny i jako takie nie powinny być przedmiotem postępowania wyjaśniającego. Rzeczoznawca majątkowy oświadczył, że nie jest w stanie potwierdzić, że dokumenty te są jego autorstwa. Wytknął organowi, że nie wziął pod uwagę, że zarzucane rzeczoznawcy majątkowemu naruszenie przepisów mogło powstać na podstawie i zgodnie z zapisami umowy zawartej pomiędzy B. S.A. i B. Sp. z o. o. (obecnie B. Sp. z o.o ). Twierdził, że bank posiadał aktualne operaty szacunkowe dotyczące przedmiotowych nieruchomości, a zlecone opinie miały inny charakter, cel, założenia i przeznaczenie niż operaty szacunkowe. Jego zdaniem, podstawowym kryterium zastosowania odpowiedniej kary dyscyplinarnej do rozmiaru niewypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 175 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r, poz, 121, zpóźn. zm.). jest ciężar gatunkowy naruszeń obowiązków zawodowych przez rzeczoznawcę majątkowego i ewentualne skutki tych naruszeń dla podmiotu, na rzecz którego wykonywane były te czynności, oraz skutki dla interesu społecznego, polegającego między innymi na utrzymaniu wysokiego zaufania publicznego dla tego zawodu.