Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Zagranicznych w przedmiocie opinii dotyczącej wydania zezwolenia globalnego na wykonywanie usługi pośrednictwa w eksporcie towarów o znaczeniu strategicznym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2011 r. sprawy ze skargi K. Sp. z o. o z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie opinii dotyczącej wydania zezwolenia globalnego na wykonywanie usługi pośrednictwa w eksporcie towarów o znaczeniu strategicznym oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

Pismem z dnia 3 listopada 2010 r. K. z siedzibą w W. zwróciła się do Ministerstwa Gospodarki z wnioskiem o wydanie zezwolenia globalnego na świadczenie usług pośrednictwa oraz indywidualnego na świadczenie pomocy technicznej.

Pismem z dnia 24 listopada 2010 r. Minister Gospodarki skierował informację między innymi do Ministra Spraw Zagranicznych o ww. wniosku oraz działając na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa prośbę o wydanie opinii w tej sprawie w trybie art. 106 § 5 Kpa.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. Minister Spraw Zagranicznych wydał negatywną opinię odnośnie wydania zezwolenia globalnego na wykonywanie usługi pośrednictwa w eksporcie towarów o znaczeniu strategicznym z Polski do Azerbejdżanu na rzecz firmy "J," S..

W uzasadnieniu Minister wskazał, że zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 229 poz. 2315) obrót z zagranicą jest zabroniony z mocy prawa, jeżeli nie zostały spełnione warunki i ograniczenia określone m.in. w ustawie, przepisach innych ustaw oraz w umowach i innych zobowiązaniach międzynarodowych. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 2 przywołanej ustawy należy odmówić wydania zezwolenia na obrót, jeżeli wymagają tego zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z umów i porozumień międzynarodowych.

Za takie warunki i ograniczenia obrotu oraz zobowiązania i porozumienia międzynarodowe należy uznać postanowienia przyjętego przez Radę Unii Europejskiej Wspólnego stanowiska nr 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. Akt ten stanowi w artykule 1 co następuje:

1. Każde państwo członkowskie ocenia składane w nim wnioski o udzielenie zezwolenia na wywóz towarów znajdujących się we Wspólnym wykazie uzbrojenia UE, o którym mowa w art. 12, rozpatrując indywidualnie każdy przypadek pod wzglądem jego zgodności z kryteriami zawartymi w art. 2.

2. Wnioski o udzielenie zezwolenia na wywóz, o których mowa w ust. 1, obejmują:

- wnioski o zezwolenie na fizyczny wywóz, w tym takie, które są wydawane do celów licencjonowanej produkcji sprzętu wojskowego w państwach trzecich,

- wnioski o zezwolenie na pośrednictwo,

- wnioski o zezwolenie "tranzytowe" lub "przeładunkowe",

- wnioski o zezwolenie na wszelkie niematerialne transfery oprogramowania i technologii środkami, takimi jak nośniki elektroniczne, faks lub telefon.

Przepisy państw członkowskich określają w jakich przypadkach w odniesieniu do tych wniosków wymagane jest zezwolenie na wywóz.

Z powyższego wynika, iż w odniesieniu do towarów objętych Wspólnym wykazem uzbrojenia UE państwa członkowskie UE, w tym Polska, zobowiązują się wydawać zezwolenia na wywóz, a także m.in. na pośrednictwo, rozpatrując każdy przypadek indywidualnie, co oznacza brak możliwości wydawania zezwoleń globalnych.

Strona 1/7