Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, , Sędzia WSA Artur Kuś, Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 lutego 2022 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2021 r. znak: [...] w przedmiocie legalizacji urządzenia wodnego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia (...) lipca 2021 r., znak: (...), Minister Infrastruktury na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej: "k.p.a.") oraz art. art. 64a ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r., poz. 1121, ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Dyrektora Zarządu Zlewni Wód Polskich w (...) o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia (...) stycznia 2020 r. znak: (...), którą umorzono w całości postępowanie administracyjne w sprawie legalizacji urządzenia wodnego - uchylił kwestionowane rozstrzygnięcie i orzekł o legalizacji urządzenia wodnego oraz zobowiązał Prezesa Wód Polskich do prowadzenia kontroli stabilności ścianki szczelnej, bieżącej konserwacji, remontów i napraw celem zachowania funkcji urządzenia.
Z akt postępowania administracyjnego wynika, że w dniu 4 marca 2015 r. (...) Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w (...) (dalej: "wnioskodawca") wystąpił do Starosty (...) z wnioskiem o legalizację urządzenia wodnego - umocnienia brzegów rzeki (...) i Kanału Miejskiego w miejscowości (...), gm. (...), na działkach o nr ew. (...) i (...). W toku prowadzonego postępowania Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej pismem z dnia 27 listopada 2019 r., wezwał Prezesa Wód Polskich do złożenia wyjaśnień, które były niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności do wskazania czy podtrzymuje podanie wnioskodawcy w sprawie legalizacji przedmiotowego urządzenia wodnego, przekazania aktualnych wypisów z ewidencji gruntów i budynków, a także aktualnego wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej poinformował, że nieusunięcie braków w wyznaczonym terminie może skutkować wydaniem decyzji niezgodnej z żądaniem strony. W wyznaczonym terminie nie uzupełniono wymaganej dokumentacji. W konsekwencji decyzją z (...) stycznia 2020 r., znak: (...), Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej umorzył w całości postępowanie administracyjne w sprawie legalizacji urządzenia wodnego - umocnienia brzegów rzeki (...) i Kanału Miejskiego w miejscowości (...) gm. (...). Następnie, wnioskiem z dnia (...) lutego 2020 r. Prezes Wód Polskich wystąpił do Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej powyższą decyzją, podnosząc, że wydane rozstrzygnięcie nie znajduje uzasadnienia w zebranym materiale dowodowym. W toku prowadzonego postępowania wielokrotnie, za pośrednictwem elektronicznej skrytki podawczej, uwagi składał M. C. wskazując, że termin na złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy nie został zachowany, jak również prezentował swoje stanowisko dotyczące zasadności odmowy legalizacji przedmiotowego urządzenia wodnego.
Ostatecznie decyzją z dnia (...) marca 2020 r. znak: (...), Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej uchylił decyzję organu I instancji i zalegalizował przedmiotowe urządzenie wodne, ustalając jednocześnie wysokość opłaty legalizacyjnej odrębnym postanowieniem.