Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Banaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2011 r. sprawy ze skargi T. Ł. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2010 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 1999 r., Nr [...], na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 1980 r. Nr 9, poz.26, ze zm.) dalej zw. kpa, po rozpatrzeniu wniosku inwestora z dnia 2 grudnia 1999 r., zatwierdził projekt budowlany i wydał T. L. pozwolenie na budowę pasów włączenia do stacji paliw w m. S. w obrębie km 65+000 z drogi krajowej nr [...] Granica Państwa -O.-O. wraz z robotami towarzyszącymi gm. D.
Organ odstąpił od uzasadnienia ponieważ wniosek inwestora uwzględniono w całości.
W dniu 7 grudnia 2009 r. (data nadanie w urzędzie pocztowym) T. L. wystąpił do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody [...].
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. znak: [...] na podstawie art. 158 § 1, w związku z art. 156 § 1 i art. 157 § 1 kpa odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wojewody [...].
W uzasadnieniu organ wskazał, że w niniejszej sprawie inwestor złożył wniosek o pozwolenie na budowę, przedstawił uzgodnienie Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w [...] z dnia [...] stycznia 1998 r., znak: [...], wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane - czym wypełnił dyspozycję art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego.
Organ dodał, że weryfikowana decyzja Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 1999 r. została wydana przez właściwy organ, w oparciu o właściwą podstawę prawną, a także nie dotyczy sprawy już uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Ponadto, decyzja ta nie zawiera wady powodującej jej nieważność z mocy prawa, a w razie jej wykonania nie wywołałaby czynu zagrożonego karą oraz nie była w dniu wydania i nie jest trwale niewykonalna. Powyższa decyzja nie jest również dotknięta wadą rażącego naruszenia prawa.
W związku z powyższym odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji jako niedotkniętej żadną z wad wskazanych w art. 156 § 1 kpa.
Odnosząc się do zarzutów dotyczących udzielenia prywatnemu inwestorowi pozwolenia na wykonanie robót budowlanych objętych ww. decyzją Wojewody [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wyjaśnił, że przepisy obowiązujące w dniu 9 grudnia 1999 r. nie wyłączały takiej możliwości. Powoływany przez skarżącego we wniosku o stwierdzenie nieważności art. 23 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 1985 r., nr 14, poz. 60 ze zm.) został z dniem 1 stycznia 1999 r. uchylony i nie mógł znaleźć zastosowania w postępowaniu zakończonym ww. decyzją Wojewody. Ponadto, zgodnie z art. 16 ustawy o drogach publicznych obowiązującego w chwili wydania weryfikowanej decyzji, realizacja oraz koszty budowy lub modernizacji dróg, spowodowane inwestycją niedrogową, należały do inwestora tego przedsięwzięcia. W przedmiotowej sprawie budowa pasów włączenia była spowodowana inwestycją niedrogową - stacją paliw.
Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy złożył T. Ł.