Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Arkadiusz Cudak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R.B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 33/15 w zakresie wpisu od skargi w sprawie ze skargi R.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień 2012 r. postanawia: oddalić zażalenie.
I FZ 141/15
Uzasadnienie
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 33/15, R.B. został na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej "p.p.s.a.") wezwany do uzupełnienia wpisu sądowego o kwotę 397 zł, od skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 października 2014 r., w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej za zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za kwiecień 2012 roku. W zarządzeniu kwotę należnego wpisu ustalono w oparciu o § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193 ze zm., dalej "rozporządzenie RM"). Skarżący do skargi dołączył dowód uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 103 zł. W zażaleniu na powyższe zarządzenie Skarżący zarzucił naruszenie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia RM poprzez jego zastosowanie i przyjęcie, że Skarżący winien uiścić wpis sądowy w wysokości 500 zł od złożonej w niniejszej sprawie skargi oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia RM poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, iż w niniejszej sprawie należy uiścić wpis w wysokości stałej, a nie stosunkowej. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu. Stosownie do art. 230 § 1 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, a w innych sprawach pobiera się wpis stały (art. 231 p.p.s.a). W orzecznictwie przyjmuje się, iż przez "sprawy, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne" należy rozumieć te, w których przedmiotem zaskarżenia są akty lub czynności kreujące określoną należność pieniężną bądź stwierdzające jej istnienie (por. postanowienie NSA z 23 czerwca 2008 r., sygn. akt II FZ 227/08 CBOSA). Skoro przedmiotem zaskarżenia w rozpoznawanej sprawie nie jest akt kreujący (albo stwierdzający istnienie) należności pieniężnej, to stosownie do art. 231 p.p.s.a. należny jest w niej wpis stały. Zgodnie art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., dalej "Ordynacja podatkowa") zobowiązanie podatkowe to wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. W judykaturze przyjmuje się, że z treści § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia RM wynika, że norma wyznacza wysokość wpisu stałego w sprawach z "zakresu zobowiązań podatkowych", a nie "zobowiązań podatkowych" określonych we wskazanym art. 5 Ordynacji podatkowej. Sformułowanie "z zakresu zobowiązań podatkowych" oznacza, że ustawodawca rozszerzył obszar spraw, do których norma ta znajdzie zastosowanie na wszelkie te spory sądowoadminstracyjne, które pozostają w związku ze zobowiązaniem podatkowym (zob. postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn. akt II FSK 736/09, CBOSA). Wobec powyższego stwierdzić należy, że sprawa ze skargi na decyzję w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki zalicza się bez wątpienia do spraw "z zakresu zobowiązań podatkowych" w ujęciu § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia RM. W tego typu decyzjach organ podatkowy rozstrzyga, czy w konkretnym przypadku zachodzą przesłanki przewidziane w art. 116 Ordynacji podatkowej dla stwierdzenia odpowiedzialności członka zarządu spółki za jej zobowiązania podatkowe. Decyzja taka nie może być traktowana jako akt kreujący należność pieniężną, bądź stwierdzający jej istnienie, ponieważ okoliczność ta pozostaje poza granicami sprawy. Przedmiotem sprawy toczącej się przed organem podatkowym nie jest w istocie ustalenie należności pieniężnej, ale ustalenie istnienia przesłanek pozwalających na przypisanie osobie trzeciej odpowiedzialności za zobowiązania podatnika (zob. postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2010 r., sygn. akt II FZ 253/10, CBOSA). Zatem w zaskarżonym zarządzeniu wysokość wpisu od skargi prawidłowo określono w wysokości 500 zł, na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia RM. Stanowisko tej samej treści zajął Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając zażalenia Skarżącego od zarządzeń przewodniczącego wydanych w innych postępowaniach prowadzonych z udziałem Skarżącego (por. postanowienie NSA z dnia 27 kwietnia 2015 roku, II FZ 303/15 i II FZ 304/15, CBOSA). Sąd rozpoznający zażalenie w niniejszej sprawie w pełni pogląd ten akceptuje. Z tych względów na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.