Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz - Ziętek po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej: Kolegium) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r. nr [...] o odmowie rozłożenia na raty jednorazowej opłaty planistycznej w wysokości [...] zł, ustalonej dla A Sp. z o.o. w S.(dalej: skarżąca albo spółka) decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r. znak [...] , nr [...] .

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą decyzję Kolegium pełnomocnik spółki wniósł o wstrzymanie jej wykonania.

Uzasadniając wniosek pełnomocnik podniósł, iż egzekucja opłaty planistycznej negatywnie wpłynie na dalszą egzystencję skarżącej oraz powodzenie inwestycji, polegającej na budowie od podstaw pierwszego w Polsce miasta zrównoważonego rozwoju. Pełnomocnik wskazał również na stopniowe pogarszanie się płynności finansowej skarżącej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej w skrócie: P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 ustawy, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (wskazane orzeczenie może obejmować także akty wydane lub podjęte we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy).

Podkreślić należy, że zarówno w orzecznictwie jak i w doktrynie przyjął się pogląd, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., mogą być jedynie takie akty i czynności, które nadają się do wykonania. Stąd, przesłanki mogące uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu można rozważać dopiero po stwierdzeniu, że dany akt nadaje się do wykonania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt II FZ 631/08, Lex nr 551927).

Należy zaakcentować, że chociaż każdy akt administracyjny wywołuje określone następstwa prawne, to nie każdy podlega wykonaniu, rozumianemu jako możliwość realizacji płynących zeń uprawnień lub też konieczność podporządkowania się określonym w nim obowiązkom.

Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy bowiem rozumieć spowodowanie - w sposób dobrowolny lub przymusowy (w drodze egzekucji administracyjnej) takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (por. np. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 122). Akcentuje się, że w istocie problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki, oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt II FZ 358/12, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Nie kwalifikują się do wykonania akty, które dla sprowadzenia stanu w nich określonego nie wymagają żadnych czynności ze strony adresata bądź podmiotu uprawnionego, co tyczy się w szczególności aktów administracyjnych odmownych. Wstrzymanie wykonania dotyczy sytuacji, gdy zaskarżony akt lub czynność wywołuje skutki materialnoprawne. Akt podlega wykonaniu, jeżeli dokonuje zmian w zakresie praw lub obowiązków strony (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2008 r., sygn. akt I FSK 431/07, Lex nr 471074).

W rozpoznawanej sprawie żądaniem wstrzymania wykonania została objęta decyzja Kolegium utrzymująca w mocy decyzję organu pierwszej instancji o odmowie rozłożenia na raty opłaty planistycznej. Decyzja ta nie nakłada na skarżącą żadnych nowych obowiązków. Nie zmienia ona wysokości powstałego wcześniej zobowiązania, nałożonego na podstawie decyzji ustalającej jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości a tym samym nie wywołuje żadnych bezpośrednich skutków w sferze praw, czy obowiązków materialnoprawnych. W związku z powyższym, nie stanowi ona aktu, który może podlegać wykonaniu.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1