Sprawa ze skargi A. Z. na decyzje Izby Skarbowej w przedmiocie zaległości podatkowej w opłacie skarbowej
Sentencja

Sygnatura akt I SA/Kr 1183/02 P O S T A N O W I E N I E Dnia 29 maja 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Długosz - Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2008 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na decyzje Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] Nr [...] w przedmiocie zaległości podatkowej w opłacie skarbowej p o s t a n a w i a : oddalić wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

W skardze kasacyjnej z dnia [...] lutego 2008 roku skarżący domagał się zwolnienia z kosztów sądowych w całości, argumentując, iż jego sytuacja rodzinna, zdrowotna oraz finansowa nie pozwala na ich uiszczenie. Podał w szczególności, że wraz z bezrobotnym synem oraz synową i ich dwiema małoletnimi córkami prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, którego miesięczny łączny dochód (tj. emerytura w wysokości 2.000 zł oraz wynagrodzenie synowej w kwocie 900 zł) wynosi 2.900 zł. Oprócz tego A. Z. stwierdził, iż posiada dom o powierzchni 1200m2 , a także 100 - metrowe mieszkanie. Nie ma natomiast żadnego wartościowego majątku ruchomego Skarżący zaznaczył w końcu, iż jego wydatki na utrzymanie mieszkania wynoszą 1000zł miesięcznie, zaś na leczenie wydaje w tym okresie 400 zł, gdyż cierpi na cukrzycę, reumatyzm oraz serce.

Postanowieniem referendarza sądowego z dnia [...] marca 2008 roku przedmiotowy wniosek został oddalony.

Sprzeciwem z dnia [...] kwietnia 2008 roku A. Z. zaskarżył w/w orzeczenie, domagając się zwolnienia z kosztów sądowych w całości lub uchylenia orzeczenia referendarza i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu podtrzymał dotychczasowe stanowisko, uznając przy tym, iż skutecznie wykazał, iż cały swój dochód przeznacza na koszty utrzymania oraz leczenie. Nie jest zatem w stanie ponieść kosztów sądowych be4z uszczerbku koniecznego dla utrzymania siebie i swojej rodziny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2002.153.1270 z póź. zm.) Prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Dalej w świetle art. art. 246 § 1 pkt 1) i 2) powołanego aktu prawnego przyznanie omawianego prawa osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.. Wreszcie zaznaczyć należy, iż prawo pomocy jest instytucją wyjątkową, którą należy stosować w sposób ostrożny oraz rozważny w stosunku do tych osób, których rzeczywiście sytuacja życiowa uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady obowiązku uiszczania kosztów sądowych. .

W opinii Sądu w niniejszym przypadku nie zachodzą przesłanki art. 246 § 1 ppsa, a więc ani do całkowitego ani do częściowego zwolnienia skarżącego z kosztów sądowych. Zważyć bowiem należy, że rodzina A. Z. uzyskuje stałe miesięczne dochody, znacznie przewyższające minimalne wynagrodzenie, które pozwalają skarżącemu na uiszczenie stosunkowo niewysokich (bo na sumę 200 zł) kosztów wpisu od złożonej skargi kasacyjnej.

Tym samym osiągana łączna suma 2900 zł, w przekonaniu Sądu, biorąc pod uwagę także fakt, iż strona, zakładając sprawę, winna liczyć się z obowiązkiem poniesienia stosownych środków i w związku z tym poczynić odpowiednie zabezpieczenia na ten cel, umożliwia zapłatę 200 zł bez uszczerbku koniecznego dla utrzymania A. Z. oraz jego rodziny.

Poza tym posiada on dość znaczny majątek nieruchomy, który nie tylko może stanowić zabezpieczenie dla pożyczki lub kredytu, ale również sam, uwzględniając potrzeby mieszkaniowe rodziny A. Z. (stanowi ona bowiem tylko pięcioosobową wspólnotę), np. poprzez chociażby krótkotrwałe wynajęcie niektórych pomieszczeń, mógłby służyć jako źródło uiszczenia kosztów sądowych.

Sam zaś fakt świadczenia pomocy bliskim jak i konieczności ponoszenia wydatków na leczenie przy jednoczesnym istnieniu dostatecznych możliwości finansowych oraz majątkowych danej osoby nie uzasadnia pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych. W przeciwnym razie zawsze doszłoby do naruszenia interesu fiskalnego Skarbu Państwa, który, o czym nie należy zapominać stanowi regułę, a nie jedynie odstępstwo.

W związku z tym, zdaniem Sądu, skarżący, na co wskazuje wyżej opisana jego materialna, posiada możliwości płatnicze dla uiszczenia wpisu od złożonej skargi kasacyjnej. Dlatego też na podstawie art. art. 246 § 1 oraz 260 ppsa orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1