Sygn. akt I SA/Kr 1632/06 | | P O S T A N O W I E N I E Dnia 10 października 2007r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Sędzia: WSA Urszula Zięba (spr), , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2007 r., sprawy ze skargi "P" F .B. D. P. H. U. Sp. z o.o. w K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] nr [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej, postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowe II. zarządzić zwrot kwoty [...] zł tytułem połowy uiszczonego wpisu.
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]. nr [...] uchylającej decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] nr [...] i określającej wysokość zobowiązania podatkowego "P" Firmy Brukarsko Drogowej sp. o.o. w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. w kwocie 2.065.915,00.
Od decyzji powyższej strona skarżąca wniosła w dniu 28 września 2006 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, w której domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Izby Skarbowej, zarzucając jej naruszenie przepisów art. 121, 122 i 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), błędną wykładnię art. 240 § 1 pkt 3, 4 i 5 w związku z wadliwą interpretacją art. 123 § 1, art. 130 § 1 pkt 6, art. 180 § 1, art. 190 i art. 229 tej samej ustawy oraz art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t.j Dz. U. z 2004 r., nr 8, poz. 65 ze zm.), a dodatkowo niewłaściwe zastosowanie art. 233 § 1 pkt 1 ordynacji podatkowej.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie.
Następnie w piśmie wniesionym do Sądu w dniu 1 października 2007 r. pełnomocnik skarżącej Spółki wycofał skargę na przedmiotową decyzję.
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej "p.p.s.a.") cofnięcie skargi przez skarżącego wiąże sąd. Sąd jednakże uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowania utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności sprawy - w oparciu o akta postępowania administracyjnego - Sąd doszedł do przekonania, iż nie jest zamiarem strony postępowania wywołanie skutku sprzecznego z prawem wskutek obejścia prawa. Nie ma też podstaw do stwierdzenia, że w wyniku wycofania skargi i w konsekwencji umorzenia postępowania pozostanie w obrocie prawnym decyzja dotknięta jedną z wad uzasadniających stwierdzenie jej nieważności
Wobec powyższego Sąd na zasadzie art. 161 § 1 pkt. 1 p.p.s.a. postępowanie sądowe umorzył.
Na zasadzie art. 232 § 1 p.p.s.a. Sąd z urzędu zwrócił stronie połowę uiszczonego wpisu.