Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, przychodów za 2003 r.,
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 1724/09 | | POSTANOWIENIE Dnia 30 marca 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Długosz-Ślusarczyk, Sędzia: WSA Maja Chodacka (spr.), Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2010 r., sprawy ze skargi D. W., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 14 września 2009 r. Nr [...], w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, przychodów za 2003 r., postanawia: - zawiesić postępowanie sądowe -

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Powyższe uregulowanie oznacza, że sąd administracyjny dokonując kontroli zaskarżonych aktów lub czynności pod względem ich legalności, zgodności z prawem ma obowiązek rozpatrzyć sprawę rozstrzygniętą zaskarżonym aktem z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego (por. wyrok NSA z dnia 26 maja 1998 r., II SA 915/97 i 919/97, OSP 1999, z. 4, poz. 79 z glosą J. Borkowskiego, tamże, s. 204 i nast.).

Zważywszy na powyższe Sąd stwierdził, że materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowił min. art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).

W związku z tym, że przed Trybunałem Konstytucyjnym zawisła sprawa o sygn. akt SK 18/09 ze skargi konstytucyjnej o zbadanie zgodności z Konstytucją RP powyższych przepisów, które legły u podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym sąd może zawiesić z urzędu postępowanie jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.

W doktrynie podkreśla się, że należy opowiadać się za szerokim interpretowaniem użytego w pkt 1 § 1 art. 125 cytowanej ustawy pojęcia "rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania", wychodząc poza tradycyjne rozumienie prejudycjalności postępowania.

Zwłaszcza należy mieć na uwadze, że celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie pkt 1 § 1 art. 125 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem (art. 240 § 1 pkt 7 i 8 Ordynacji podatkowej), jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu (por. M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 125 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1270), [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II).

Zwraca się uwagę także na to, iż ekonomia procesowa oraz względy sprawiedliwości przemawiają za potrzebą zawieszenia postępowania w razie badania przez Trybunał Konstytucyjny kwestii zgodności z Konstytucją lub aktami wyższego rzędu aktu normatywnego, który stanowił podstawę do wydania zaskarżonego orzeczenia.

W związku z powyższym należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1