sygn. akt I SA/Kr 50/10 Kraków, dnia 10 maja 2010 roku POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Firek po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 6 listopada 2009 roku, znak [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2003 postanawia: oddalić wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Sprawa niniejsza została wszczęta wskutek skargi M.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 6 listopada 2009 roku, znak [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2003, wniesionej 17 grudnia 2009 roku. Zaskarżona decyzja została doręczona skarżącej w dniu 16 listopada 2009 roku. Postanowieniem z dnia 24 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę jako wniesioną z uchybieniem terminu, biorąc za podstawę art. art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - oznaczanej dalej jako p.p.s.a.).
Pismem z 2 kwietnia 2010 roku (data stempla pocztowego) skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wskazała, że złożyła pismo we właściwym, w jej przekonaniu, terminie. O wysłanie skargi poprosiła syna w dniu 16 grudnia 2009 roku, jednakże on nie wysłał skargi w dniu, w którym miał to uczynić, a dopiero dzień później. Zdaniem skarżącej, okoliczność ta nie może jej obciążać, nie jest bowiem jej winą zachowanie nienależytej staranności przez osobę, którą posłużyła się, wysyłając pismo. M.C. wskazała także na okoliczności, które uniemożliwiały jej wcześniejsze złożenie wniosku o przywrócenie terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późniejszymi zmianami-oznaczona dalej jako p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Okoliczności, wskazujące na brak winy, należy- w myśl art. 87 § 2 p.p.s.a.- uprawdopodobnić.
Strona, obowiązana do dokonania czynności w terminie ma obowiązek dochowania należytej staranności w dbaniu o własne, procesowe interesy. Nie można mówić o braku winy w uchybieniu terminu, jeżeli strona dopuszcza się lekkiego nawet niedbalstwa (tak Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 27 maja 2008 roku, sygn. akt I FZ 220/08, Lex Omega nr 478982). Sąd podziela także pogląd, wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (postanowienie z 26 czerwca 2008 roku, sygn. akt II OZ 678/08, Lex Omega nr 493712), zgodnie z którym zaniedbanie osoby, której strona powierzyła wykonanie czynności, jaką winna była dokonać sama, nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu. W ramach kryterium dochowania staranności mieści się również kontrola sposobu wykonania powierzonej czynności - a zatem nieprawidłowe wykonanie obowiązków przez osobę, której powierzono wykonanie czynności, obciąża stronę, która czynność tę zleciła. W niniejszej sprawie, skoro M.C. powierzyła nadanie skargi synowi, nie kontrolując jednocześnie, czy wykonał on czynność w terminie, nie może stanowić podstawy do przywrócenia terminu wniesienia skargi.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, ze podstawę biorąc art. 86 § 1 p.p.s.a.