Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący: Asesor WSA Agnieszka Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego T. P. reprezentowanego przez adwokata J. Z. o uzasadnienie wyroku w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne postanawia 1. odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku, 2. zwrócić skarżącemu T. P. opłatę kancelaryjną w kwocie 100 zł (sto złotych).
W dniu [...] lutego 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek pełnomocnika skarżącego T. P., adwokata J. Z. o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem.
Stosownie do art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku lub doręczenia odpisu wyroku. Z powyższej regulacji wynika, iż wniosek złożony przed ogłoszeniem wyroku, a zwłaszcza przed jego wydaniem, nie może stanowić podstawy do sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Mając na uwadze okoliczność, że pełnomocnik skarżącego złożył przedwczesny wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie, w której wyrok jeszcze nie zapadł oraz uwzględniając treść art. 141 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku następuje postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym, orzeczono, jak w sentencji.
Z uwagi na fakt, iż skarżący nie był zobowiązany do ponoszenia opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie orzekł o zwrocie na rzecz T. P. opłaty w kwocie 100,00 zł na podstawie art. 225 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który stanowi m. inn., że różnicę pomiędzy kosztami pobranymi a kosztami należnymi zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.