Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Marta Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" spółki z o.o. w likwidacji w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego postanawia: postępowanie zawiesić.
W skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] skarżąca Spółka zarzuciła naruszenie przepisów art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit a, art. 109 ust 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) [dalej: u.p.t.u.] oraz naruszenie przepisów art. 180 § 1,181, 187 §1 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) [dalej: O.p.]. Podnosząc te zarzuty Spółka domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że organy podatkowe obu instancji nie przeprowadziły żadnego dowodu świadczącego o tym, iż transakcja zakupu nie miała miejsca. Postępowanie dowodowe ograniczyło się w tym przypadku do stwierdzenia, że osoba która sprzedała skarżącej towar nie była przedstawicielem PPHU "B" i z tego faktu organy wyciągają, zdaniem skarżącej, nieuprawniony wniosek, iż osoba ta nigdy towaru skarżącej nie sprzedała. Konsekwencją takich ustaleń było odmówienie skarżącej prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego. Takie działania organów podatkowych są według pełnomocnika skarżącej, sprzeczne z postanowieniami VI Dyrektywy, w szczególności art. 17-20. Nałożenie dodatkowego zobowiązania podatkowego na Spółkę stanowi naruszenie zasady neutralności podatku VAT, bowiem takie zobowiązanie ma w istocie charakter ściśle podatkowy, a zgodnie z polskimi przepisami nie może zostać odliczone w kolejnej fazie obrotu przez podatnika nim obciążonego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie jednym z zagadnień jakie ma być rozstrzygnięte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu jest możliwość nałożenia na podatnika dodatkowego zobowiązania podatkowego m.in. w świetle przepisów prawa wspólnotowego. Zagadnienie to legło u podstaw postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanego w dniu 31 lipca 2007 r., w sprawie o sygnaturze I FSK 1062/06, którym to postanowieniem Sąd zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z pytaniami o wyłączenie możliwości nałożenia obowiązku zapłaty przez podatnika podatku od towarów i usług dodatkowego zobowiązania podatkowego w świetle art. 2 ust. 1 i 2 I Dyrektywy w związku z art. 2, art. 10 ust. 1 lit. a) i art. 10 ust. 2 VI i czy "środki specjalne", o których mowa w art. 27 ust. 1 VI Dyrektywy, z uwagi na swój charakter i cel, mogą polegać na możliwości nakładania na podatnika podatku od towarów i usług dodatkowego zobowiązania podatkowego, ustalanego decyzją organu podatkowego, a nadto czy w uprawnieniu przewidzianym w art. 33 VI Dyrektywy mieści się prawo do wprowadzenia dodatkowego zobowiązania podatkowego.
Skierowane przez Naczelny Sąd Administracyjny do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich pytanie prejudycjalne dotyczy zatem zgodności przepisów polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, przewidujących możliwość nałożenia na podatnika podatku od towarów i usług obowiązku zapłaty dodatkowego zobowiązania podatkowego z art. 2 ust. 2 I Dyrektywy i z art. 2, art. 10 ust. 1 lit. a i art. 10 ust. 2 VI Dyrektywy, a ponadto odnosi się do wykładni użytego w VI Dyrektywie pojęcia "środki specjalne" i zakresu uprawnień Państw Członkowskich, wynikających z treści art. 33 VI Dyrektywy.