Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Gabriel Radecki po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. G. na bezczynność Burmistrza Miasta S. w przedmiocie zwolnienia z opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Odpowiadając na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 100 zł, skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Podkreślił, że jest niepełnosprawny i że przyznawano mu prawo pomocy w innych postępowaniach przed Sądem, w których uznano jego uprawnienie do pomocy społecznej. Oświadczył jednak, iż osiąga dochody z tytułu renty i umowy zlecenia w łącznej wysokości 1430,94 zł netto. Wnioskodawca wyliczył również swoje stałe wydatki, uwzględniając m.in. koszt energii elektrycznej (400 zł) i leczenia (200 zł). Dodał, że jest zadłużony na kwotę około 13.000 zł. Według wniosku skarżący nie pozostaje z nikim we wspólnym gospodarstwie domowym i posiada majątek nieruchomy, w tym nieruchomość rolną o powierzchni 1,5 ha.
W trakcie postępowania nadesłano kopie: dokumentacji medycznej, orzeczenia o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, wniosku o przyznanie pomocy społecznej oraz dokumenty potwierdzające niektóre operacje dokonane w ramach rachunku bankowego skarżącego, m.in. wpływ świadczenia rentowego w kwocie 981,42 zł.
Referendarz sądowy wezwał skarżącego do uzupełnienia w terminie siedmiu dni danych zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy w szczególności poprzez udokumentowanie kosztów utrzymania i ewentualnych zaległości w tym zakresie, dochodów uzyskiwanych z działalności rolnej, aktualnej wysokości świadczeń z pomocy społecznej, a nadto nadesłanie zeznań podatkowych złożonych przez skarżącego i osoby pozostające nim w gospodarstwie domowym oraz wyciągów z rachunków bankowych posiadanych przez niego i te osoby.
Przesyłka zawierająca to wezwanie, została dwukrotnie awizowana, po raz pierwszy w dniu 5 czerwca 2015 r., i po raz drugi dnia 15 czerwca 2015 r., a następnie, jako niepodjęta w terminie - zwrócona nadawcy.
Wezwanie nie zostało dotąd wykonane.
Mając na względzie powyższe, zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym - czyli w myśl art. 245 § 3 P.p.s.a. obejmującym m.in. zwolnienie od kosztów sądowych w całości lub w części - następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Strona powinna zatem udowodnić ten fakt, przedstawiając - z własnej inicjatywy lub na wezwanie - stosowną dokumentację źródłową. W przeciwnym razie przyznanie prawa pomocy jest wykluczone. Konieczność precyzyjnego ustalenia stanu faktycznego występuje szczególnie w niniejszej sprawie, w której wysokość kosztów sądowych jest niewielka, najmniejsza spośród znanych w procedurze sądowoadministracyjnej. Poniesienie takiego wydatku może spowodować uszczerbek utrzymania koniecznego wyłącznie w przypadku osób znajdujących się w skrajnym ubóstwie, co trzeba ustalić w sposób pewny.
Tymczasem skarżący nie wykazał, iż powyższa przesłanka zachodzi, nie wykonując wezwania do uzupełnienia danych zawartych we wniosku. Przyjąć bowiem trzeba, że termin na wykonanie tego wezwania upłynął bezskutecznie. Otóż w świetle art. 73 P.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma składa się je na okres czternastu dni w placówce pocztowej (§ 1), pozostawiając dwukrotnie zawiadomienia o tym m.in. w skrzynce pocztowej (§ 2 i 3), przy czym doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia wskazanego okresu (§ 4).