Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: referendarz sądowy Michał Kujawa, , , po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2004r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. Sp. z o. o. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego lub doradcy podatkowego w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych postanawia oddalić wniosek w całości
Dnia 23 stycznia 2004r. do tutejszego Sądu wpłynął wniosek B. I. Sp. z o.o. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz o ustanowienie radcy prawnego lub doradcy podatkowego. Sąd na mocy zarządzenia z dnia 27 stycznia 2004. wezwał Spółkę do uzupełnienia złożonego wniosku. Po uzupełnieniu złożonego wniosku o bilans, odpis zeznania podatkowego i wypis z Krajowego Rejestru Sądowego - z dokumentacji tej wynika, że przedmiotem szerokiej działalności Spółki jest m.in. handel hurtowy, detaliczny, komisowy, eksport i import mebli, artykułów gospodarstwa domowego, pośrednictwo w handlu produktami przetwórstwa przemysłowego, przedstawicielstwo zagranicznych przedsiębiorców.
Zgodnie z art. 246 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270) zwolnienia od kosztów sądowych w zakresie całkowitym może domagać się osoba prawna gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Zatem zwolnienie od kosztów sądowych ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ponoszenia kosztów sądowych przez stronę wnosząca skargę. Intencją wprowadzenia tego przepisu było stworzenie możliwości dochodzenia swoich praw przed sądem osobom, które znajdując się w trudnej sytuacji finansowej nie mogą uiścić kosztów sądowych. Chodzi tu o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych.
Natomiast jak wynika z powyższego skarżąca Spółka posiada majątek trwały w wysokości 43.242,96 zł oraz należności i roszczenia w kwocie 17.415,00 zł, które to pozwalają na prowadzenie jej działalności gospodarczej. Po dogłębnej analizie materiału dowodowego stwierdza się, co następuje.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona w każdym celu dozwolonym przez prawo. Cele te mogą być: zarobkowe, gospodarcze nie mające charakteru zarobkowego i niegospodarcze. Przy tak złożonej problematyce zagadnień trudno sobie wyobrazić, żeby przedsiębiorstwo mogło prawidłowo funkcjonować bez zapewnienia mu fachowej obsługi prawnej w postaci: radcy prawnego, doradcy podatkowego czy adwokata. Tym bardziej, jeśli na czele jednoosobowego zarządu staje osoba nie posiadająca obywatelstwa kraju, w którym prowadzi działalność gospodarczą. Jest to działanie tym bardziej nieracjonalne i wbrew logice. Tymczasem z wypisu z Krajowego Rejestru Sądowego wynika, że przedmiotem działania przedsiębiorstwa oprócz wyżej wskazanego jest również doradztwo w zakresie zarządzania przedsiębiorstwami. Można zatem domniemywać, że przedmiotowa Spółka może działać przed Sądem samodzielnie skoro sama świadczy usługi doradcze innym firmom.
Poza tym z danych zawartych w bilansie i zeznaniu podatkowym CIT za okres 01.01.2001 - 31.01.2002 wynika, że Spółka osiągnęła złe wyniki finansowe -stratę w wysokości 1.463.784,82 zł oraz wzrosły zobowiązania krótkoterminowe na koniec grudnia 2003r do kwoty 659.718,16 zł oraz również zobowiązania długoterminowe do kwoty 1.983.137,17 zł.
Z przedstawionych materiałów dowodowych wynika również, że Spółka nie znajduje się w stanie likwidacji, bowiem jak stanowi przepis art. 10 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535) upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny tzn. nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań. Zatem a contrario należy przyjąć, że zobowiązania są przez Spółkę realizowane prawidłowo.
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd uznał, że brak jest podstaw do udzielenia prawa pomocy we wnioskowanym zakresie i dlatego oddalił wniosek , skarżącego na podstawie art. 245 § 1 wyżej cytowanej ustawy.