Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Rudowski po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Kr 1302/08 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie Samorządowe Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22 lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 1302/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę E. K. na postanowienie Samorządowe Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22 lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji
Relacjonując przebieg postępowania Sąd pierwszej instancji wskazał, że Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 14 października 2008 r. wezwał stronę do uzupełnienia braków skargi poprzez uiszczenie wpisu sądowego w wysokości 100 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało doręczone stronie w dniu 17 października 2008 r. i pomimo tego wpis nie został uiszczony.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożył pełnomocnik skarżącej zaskarżając orzeczenie w całości i zarzucając mu "naruszenie przepisów postępowania art. 173 § 1, art. 174 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez to, że postępowanie zostało dokonane z naruszeniem przepisów prawa procesowego i materialnego przez błędną wykładnię oraz naruszenie postępowania mający wpływ na wynik sprawy".
Wnosił o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia, przy uwzględnieniu kosztów postępowania kasacyjnego.
W uzasadnieniu autor skargi kasacyjnej podkreślił, że w dniu 22 października 2008 r. skarżąca uiściła stosowną opłatę.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
W postępowaniu przed sądami administracyjnymi skarga kasacyjna ma charakter szczególnie sformalizowanego środka odwoławczego. W myśl art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zw. dalej w skrócie: p.p.s.a., skarga kasacyjna powinna zawierać:
1) oznaczenie zaskarżonego orzeczenia,
2) wskazanie, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części,
3) przytoczenie podstaw kasacyjnych,
4) wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia,
5) oznaczenie zakresu żądanego uchylenia lub zmiany
Z kolei unormowanie art. 174 p.p.s.a. wskazuje, że skargę kasacyjną można oprzeć na: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie (pkt 1) albo naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 2). W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że dopełnienie wymogu wskazania podstaw skargi kasacyjnej zakreślonych w powołanym przepisie art. 174 p.p.s.a. jest konieczne, ponieważ wyznacza granice skargi kasacyjnej, którymi jest związany Naczelny Sąd Administracyjny (art. 183 § 1 p.p.s.a.). Wyjątkiem są tu jedynie przesłanki nieważności postępowania, które Sąd bierze pod rozwagę z urzędu.
Samo wskazanie przepisu art. 173 § 1 oraz art. 174 pkt 1 i 2 (w skardze kasacyjnej błędnie wskazano art. 174 § 1 i 2) p.p.s.a. nie spełnia wymogów stawianych przez art. 176 p.p.s.a. Przepisy te bowiem nie mogą stanowić w niniejszej sprawie samodzielnie (bez powiązania z odpowiednimi przepisami prawa) prawidłowej podstawy skargi kasacyjnej, a przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie kasacji do rozpoznania nie może ograniczać się do odwołania się do wymienionych przepisów.
Za słusznością powyższej oceny przemawia treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 października 2009 r., I OPS 10/09, w której przyjęto, że przytoczenie podstaw kasacyjnych, rozumiane jako wskazanie przepisów, które - zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną - zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny, nakłada na Naczelny Sąd Administracyjny, stosownie do art. 174 pkt 1 i 2 oraz art. 183 § 1 p.p.s.a., obowiązek odniesienia się do wszystkich zarzutów przytoczonych w podstawach kasacyjnych.
Skoro w niniejszej sprawie autor skargi kasacyjnej błędnie te podstawy skonstruował (nie wskazał naruszonych przepisów postępowania) i tym samym uchybił wymaganiom stawianym przez art. 176 p.p.s.a. to tego rodzaju skarga kasacyjna, pozbawiona jednego ze swych podstawowych elementów konstrukcyjnych, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 w zw. z art. 180 p.p.s.a.
Na marginesie należy zauważyć, że strona reprezentowana jest przez profesjonalnego pełnomocnika, co oznacza, iż należy od niego oczekiwać staranności i precyzji w formułowaniu pism procesowym, a tym samym dbania o interesy mocodawcy.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.