Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia WSA (del.) Teresa Randak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. P. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o sygn. akt I SA/Wr 1138/10 dotyczącego odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych postanawia oddalić zażalenie.
1. Postanowieniem z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 1095/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę A. P. (dalej określana zamiennie "skarżąca") od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1095/10 oddalającego skargę na niewykonanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1138/10 dotyczącego odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych.
1. Uzasadniając postanowienie, Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 25 stycznia 2013 r. skarżąca wniosła, sporządzoną osobiście, skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1095/12, oddalającego skargę na niewykonanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2011 r., o sygn. akt I SA/Wr 1138/10.
2. Powołując się na przepis art. 175 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity z 2012 r., Dz. U. poz. 270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.) Sąd I instancji zaakcentował, że wskazana norma ustanawia przymus skorzystania z usług profesjonalnego pełnomocnika procesowego przy sporządzaniu skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga ta musi zatem zostać sformułowana i podpisana przez profesjonalnego pełnomocnika, to jest: adwokata, radcę prawnego bądź doradcę podatkowego w sprawach podatkowych. Konsekwencją naruszenia tego przymusu jest uznanie skargi kasacyjnej, sporządzonej przez samą stronę skarżącą, jako niedopuszczalnej w oparciu o art. 178 p.p.s.a. Dalej, Sąd podniósł, że niesporządzenie skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika nie podlega ani konwalidacji, ani nie stanowi braku formalnego, podlegającego uzupełnieniu w drodze art. 49 § 1 p.p.s.a.
2. W zażaleniu na w/w postanowienie, skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym zarzuciła Sądowi I instancji naruszenie:
1) art. 243 § 1, art. 244 § 1 oraz art. 254 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez brak rozpoznania w skardze kasacyjnej sporządzonej osobiście przez skarżącą wniosku o przyznanie prawa pomocy w pełnym zakresie, ustanowienie adwokata do sporządzenia skargi kasacyjnej oraz pominięcie załączonego do skargi kasacyjnej wypełnionego formularza PPF wniosku o przyznania prawa pomocy,
2) art. 6, art. 7, art. 178 § 1 w zw. z art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a. w zw. z art. 45, art. 77 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez pozbawienia prawa do sądu, albowiem rozpatrzenie wniosku w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej umożliwiało dochowanie wymogów formalnych przy zaskarżeniu wyroku WSA, ewentualne późniejsze rozpoznanie umożliwiałoby złożenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym.
Pełnomocnik wniósł o: