Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 5 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Lu 296/12 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. postanawia: oddalić zażalenie.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi skarżący złożył urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, zaznaczając, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że jest zatrudniony na umowę o pracę w wymiarze ½ etatu z niewielkim wynagrodzeniem, ma zasądzone alimenty w kwocie 2.000 zł na dziecko mieszkające obecnie z matką. Wnioskodawca zaznaczył, że wysokość alimentów była ustalona w oparciu o dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej, która została zamknięta, dlatego też zamierza wystąpić do sądu z wnioskiem o ich obniżenie. Podkreślił, że z uwagi na niskie wynagrodzenie i wysokość zasądzonych alimentów, w bieżącym utrzymaniu pomaga mu rodzina i znajomi. W dalszej części wniosku wykazał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a w skład jego majątku wchodzi nieruchomość rolna o pow. 8,54 ha, obciążona hipoteką na kwotę ok. 30 milionów. Jako źródło dochodów skarżący wskazał wynagrodzenie za pracę w wysokości 375 zł brutto.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy pismem z dnia 18 czerwca 2012 r. wezwał pełnomocnika strony do złożenia dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń odnoszących się do aktualnej sytuacji materialnej skarżącego. W odpowiedzi na wezwanie skarżący nadesłał oświadczenie z dnia 13 lipca 2012 r., kserokopię zaświadczenia z zakładu pracy o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, kopię bilansu sporządzoną na dzień 30 czerwca 2007 r. oraz oświadczenie bez wskazanej daty. W załączonych do oświadczenia z dnia 13 lipca 2012 r. dokumentach, brak było natomiast kopii wypisu z rejestru gruntów . W oświadczeniu skarżący podał jedynie, iż nie ubiegał się o przyznanie płatności bezpośrednich z ARiMR oraz wskazał, że nie posiada rachunku bankowego, a wynajmowane przez niego mieszkanie ma powierzchnię 21 m2. Miesięczne koszty utrzymania stanowią kwotę około 1.000 zł.
Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2012 r. Referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, od którego został złożony sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 5 listopada 2012 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wskazano, że na podstawie twierdzeń skarżącego oraz przedłożonych przez niego kserokopi dokumentów należało uznać, iż nie zostały spełnione ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy we wnioskowanych zakresie. W ocenie sądu pierwszej instancji analiza twierdzeń skarżącego przeprowadzonej w oparciu o zasady logiki i doświadczenia życiowego prowadzi do wniosku, że nie przedstawił swojej sytuacji materialnej, poziomu uzyskiwanych środków finansowych, w sposób wyczerpujący i odpowiadający rzeczywistości. Zawarte we wniosku informacje są fragmentaryczne i koncentrują się na konieczności ponoszenia wydatków, które w znacznej mierze nie mają pokrycia w wykazanych dochodach.
Na powyższe postanowienie skarżący pismem z dnia 7 grudnia 2012r. wniósł zażalenie, w którym zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na rozstrzygnięcie oraz błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 245 § 1 i 3 oraz art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.).