Tym samym nieuprawniony jest pogląd, iż organem właściwym do wydania zaświadczenia jest Prezes Zarządu PFRON, jak sugeruje Prezydent Miasta P. T. Wprawdzie na mocy art. 49 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej Prezesowi Zarządu PFRON zostały przyznane uprawnienia organu podatkowego, ale w ściśle określonym zakresie, o jakim mowa w tym przepisie, a więc do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 23, art. 31 ust. 3 i art. 33 ust. 4a, 7 i 7a powołanej ustawy, co oznacza, że w pozostałym zakresie organ ten nie posiada uprawnień organu podatkowego.
W sprawie brak jest podstaw, jak to sugeruje Prezydent Miasta P. T., do odrzucenia wniosku na tej podstawie, że w niniejszej sprawie decyzję ostateczną wydało Samorządowe Kolegium w P. T. Błędny pogląd tego organu jest bowiem bezprzedmiotowy w sprawie dotyczącej kwestii właściwości organu pierwszej instancji do załatwienia sprawy, o którą wniosła spółka.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 4, w związku z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 p.p.s.a., postanowił wskazać Prezydenta Miasta P. T. jako organ właściwy do rozpatrzenia podania spółki o wydanie zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis ze środków uzyskanych na podstawie zwolnienia od podatku od nieruchomości.
Ponadto należy wskazać, iż powyższe stanowisko jest utrwalone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. akt II FW 13/08 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt II FW 3/09).
W sprawie nie ma podstaw dla domagania się przez Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zwrotu kosztów postępowania, gdyż brak jest w tej mierze stosownego przepisu prawa.