Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Sz. z dnia 16 października 2009 r. sygn. akt II SA/Sz 962/09 w zakresie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sz. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 2 września 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz. odrzucił skargę A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sz. z dnia 25 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia grzywny za zajęcie pasa drogowego jako wniesionej z uchybieniem terminu.
W dniu 28 września 2009 r. A. M. nadała w urzędzie pocztowym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi argumentując tym, że uchybiła terminowi bez własnej winy. W uzasadnieniu wniosku A. M. oświadczyła, że w dniach od 14 lipca 2009 r. do 16 sierpnia 2009 r. była na zwolnieniu lekarskim po przebytej operacji oraz że ze względu na trudności w poruszaniu się nie mogła osobiście udać się na pocztę. Dlatego w dniu 30 lipca 2009 r. poprosiła o pomoc znajomego, aby ten nadał przesyłkę na poczcie, co uczynił dopiero następnego dnia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz. postanowieniem z dnia 16 października 2009 r. o sygn. akt II SA/Sz 962/09 odrzucił wniosek. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podkreślił, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony z uchybieniem 7 dniowego terminu, o jakim mowa w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., na dokonanie tego rodzaju czynności. Sąd I instancji zaznaczył, że strona dowiedziała się o uchybieniu terminu w dniu 9 września 2009 r., gdyż w tym dniu został jej doręczony odpis postanowienia Sądu I instancji z dnia 2 września 2009 r. o odrzuceniu skargi.
Na powyższe postanowienie A. M. wniosła zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym zarzuciła Sądowi I instancji, że przesyłając stronie postanowienie o odrzuceniu skargi nie pouczył jej o prawie wniesienia wniosku o przywrócenie terminu ani o terminie do złożenia takiego pisma i skutkach jego niedochowania.
Z wymienionych względów A. M. wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i rozpoznanie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione i podlega oddaleniu. Zgodnie z treścią art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Z kolei w myśl art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Z treści cytowanego przepisu wynika, że zachowanie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania spóźnionej czynności procesowej jest jednym z warunków formalnych dopuszczalności wniosku o przywrócenie terminu. Jeżeli strona uchybiła terminowi 7 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu i nie wniosła wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu oraz nie uprawdopodobniła, że spóźnienie nastąpiło z powodu okoliczności przez nią niezawinionych, wówczas sąd odrzuca na podstawie art. 88 p.p.s.a. taki wniosek jako spóźniony.