Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 1 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. S. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie o wymeldowanie w kwestii skargi kasacyjnej skarżącego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Gl 544/12 p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 14 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę G. S. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie o wymeldowanie, z powodu wniesienia jej po terminie.
Odpis tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony skarżącemu w dniu 30 maja 2012 r.
Pismem z dnia 8 czerwca 2012 r. zatytułowanym "Prośba" skarżący zwrócił się o kasację wyroku lub też o przydzielenie adwokata, który zapewni mu opiekę prawną i pozwoli na zachowanie odpowiedniego rygoru sądowego.
Wobec niezłożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na druku PPF, wniosek ten został zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 14 sierpnia 2012 r. pozostawiony bez rozpoznania. W związku z powyższym pismo skarżącego z dnia 8 czerwca 2012 r. zostało potraktowane jako skarga kasacyjna od postanowienia z dnia 14 maja 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu
Administracyjnego, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. W myśl art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymóg ten nie obowiązuje jedynie, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.).
Obowiązek ustanowiony w powołanym przepisie ma charakter bezwzględny, co o oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia odrzucającego skargę. Z treści skargi kasacyjnej nie wynika aby wnoszący ją był adwokatem lub też radcą prawnym, jak również nie wynika aby był jedną z osób, o których mowa w art. 175 § 2 p.p.s.a. Jednocześnie skarżący nie wykazał, że należy do kręgu wymienionych osób, zatem trzeba stwierdzić, że nie miał on wymaganej ustawowo zdolności do sporządzenia przedmiotowej skargi kasacyjnej. Oznacza to, że wniesiona skarga kasacyjna jako niespełniająca wymogu określonego w art. 175 § 1 i 2 p.p.s.a., jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
W tej sytuacji - wobec treści art. 178 p.p.s.a, w myśl którego wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak też skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie - należało orzec jak w sentencji.