Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wykonania określonych robót budowlanych w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżąca zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie fachowego pełnomocnika z urzędu. W druku podała, że wraz z mężem zamieszkuje w mieszkaniu o pow. 65 m2 i nie posiada żadnego innego majątku. Źródłem utrzymania się rodziny wnioskodawcy jest emerytura jej oraz małżonka uzyskiwana w łącznej kwocie 4200 zł netto miesięcznie. Do druku formularza strona dołączyła szereg dokumentów obrazujących jej sytuację materialną, w tym potwierdzających wysokość uzyskiwanych dochodów oraz wykazujących ponoszone wydatki. W oparciu o ich treść ustalono, że miesięczne wydatki na energię elektryczną wynoszą 110 zł; opłaty za usługi telekomunikacyjne - 76 zł; koszt wykupu lekarstw - około 150 - 200 zł miesięcznie.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 § 1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że skorzystanie z tej formy prawa pomocy zostało przewidziane dla osób, które znajdują się w wyjątkowo trudnym położeniu materialnym a z przedstawionych okoliczności wynika, że nawet przy najdalej idących wysiłkach nie są w stanie samodzielnie wygospodarować środków na ten cel.
Ocena sytuacji osobistej i materialnej osoby ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy następuje poprzez porównanie dwóch wartości: środków, które pozostają do jej dyspozycji oraz potencjalnych wydatków związanych z postępowaniem sądowym.
W rozpoznawanej sprawie, na obecnym etapie postępowania sądowego jego koszty sprowadzają się do wpisu od skargi w wysokości 500 zł - zgodnie z treścią § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. poz. 2193 oraz z 2006 r. poz. 322).
Zestawienie wysokości uzyskiwanego w rodzinie skarżącej dochodu z udokumentowanymi wydatkami pozwala stwierdzić, że nie można zaliczyć jej do grona osób ubogich, a więc takich, które nawet przy najdalej idących wysiłkach nie są w stanie zdobyć środków na pokrycie wydatków związanych z postępowaniem sądowym. Zauważyć bowiem trzeba, że łączna suma stałych, miesięcznych wydatków kształtuje się na poziomie około 500 zł. Tu odnotować trzeba, że wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła kosztów zakupu opału, jednakże biorąc pod uwagę, że chodzi o zapewnienie ciepła dla lokalu o pow. 65 m2 nie można zakładać, że wydatki z tego tytułu będą znaczące. Tymczasem łączny dochód w rodzinie strony wynosi 4200 zł netto miesięcznie. Oceniając z tej perspektywy jej wniosek nie można stwierdzić, że położenie jej rodziny uzasadniałoby przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Strona ma bowiem możliwości samodzielnego opłacenia kosztów sądowych jak i opłacenia usług fachowego pełnomocnika, a wskazane wyżej okoliczności pozwalają stwierdzić, że nastąpi to bez uszczerbku w utrzymaniu jej rodziny.
Zważywszy na powyższe, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. w związku z art. 258 §1 i §2 pkt 7 tej ustawy postanowiono jak w sentencji orzeczenia.