Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie budownictwa wodnego w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości
Skarżąca, po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 300 zł na druku urzędowego formularza zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych. Z treści formularza wynika, że jedynym dochodem wnioskodawczyni jest świadczenie rentowe uzyskiwane w kwocie 982 zł netto miesięcznie, a na utrzymaniu ma dwóch pełnoletnich, bezrobotnych synów. W skład majątku jej rodziny wchodzi budynek mieszkalny o pow. 100 m2 oraz nieruchomość rolna o pow. 3,52 ha. Ani A. B. ani też jej synowie nie posiadają żadnych oszczędności, papierów wartościowych, czy też przedmiotów, których wartość przekraczałaby 3.000 euro. Na wezwanie referendarza sądowego strona nadesłała dokument potwierdzający uzyskanie statusu bezrobotnego przez jednego z jej synów oraz kopie rachunków za energię elektryczną, dostawy wody oraz ubezpieczenie budynków. Zaświadczenie o uzyskaniu statusu bezrobotnego przez drugiego syna skarżąca zobowiązała się dostarczyć niezwłocznie.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz.270 - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim oraz swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Analiza okoliczności powołanych przez wnioskodawczynię, poparta informacjami wynikającymi z treści przesłanych przez nią dokumentów prowadzi do wniosku, że w okolicznościach niniejszej sprawy zasadnym jest uwzględnienie złożonego przez skarżącą wniosku.
Mając na uwadze wysokość wymaganego w niniejszej sprawie wpisu od skargi oraz uwzględniając wysokość dochodu w trzyosobowej rodzinie A. B. uznano, że strona może mieć znaczące trudności ze zgromadzeniem środków pieniężnych na uiszczenie wpisu. Wedle informacji skarżącej, co do której brak jest podstaw aby podważyć jej wiarygodność, dochód wnioskodawczyni i jej synów stanowi kwota 982 zł netto miesięcznie, co w przeliczeniu na członka rodziny daje 327 zł. Oznacza to, że skarżąca, aby zdobyć środki na pokrycie kosztów postępowania sądowego zmuszona byłaby do rezygnacji z zaspokojenia swoich elementarnych potrzeb. Ponieważ zasada samodzielnego ponoszenia przez stronę kosztów sądowych nie ma charakteru absolutnego uznano, że realiach rozpoznawanej sprawy zasadnym będzie uczynienie wyjątku i całkowite zwolnienie A. B. od kosztów sądowych.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 3 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.