Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Łucja Franiczek po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy sprostowania decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa nieruchomości w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 30 sierpnia 2007 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.
Zarządzeniem z dnia 30 sierpnia 2007 r. K. C. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Na skutek tego wezwania skarżący wystąpił do Sądu z pismem procesowym z dnia [...]r., w którym zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy, wskazując jednocześnie na nieprawidłowe, zdaniem skarżącego, określenie przedmiotu sprawy. Pismem z dnia [...]r. Sąd przesłał skarżącemu wymagany druk formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy, wyjaśniając także na jakiej podstawie określony został przedmiot niniejszej sprawy. Po zakończeniu postępowania w zakresie prawa pomocy i ponownym wezwaniu skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, wobec braku uiszczenia przez skarżącego tej opłaty, Sąd postanowieniem z dnia 22 maja 2009 r. odrzucił jego skargę. W dniu [...]r. skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 30 sierpnia 2007 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, podkreślając po raz kolejny niezgodne z żądaniem jego skargi określenie przez Sąd przedmiotu sprawy. Na podstawie zarządzenia z dnia 14 lipca 2009 r. Sąd wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez dokonanie czynności, której wniosek dotyczy oraz nadesłanie 5 odpisów wniosku. Nadto wezwano skarżącego do wskazania daty, w której ustała przyczyna uchybienia terminu oraz do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu - pod rygorem odrzucenia lub oddalenia wniosku. W piśmie z dnia [...]r. skarżący zawarł zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 30 sierpnia 2007 r. wyjaśniając ponownie, iż zarządzenie to wprowadziło go w błąd przez niewłaściwe oznaczenie przedmiotu sprawy, gdyż jego skarga dotyczy wyłącznie uwzględnienia sprostowania pomyłki i wpisu do ksiąg wieczystych dla działek nr 1, 2. Do pisma załączone zostały wymagane odpisy wniosku. Skarżący nie określił jednakże, kiedy ustała przyczyna uchybienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej w skrócie ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie do art. 87 § 1 ustawy, pismo z przedmiotowym wnioskiem wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych (art. 87 § 5 ustawy).
Oceniając zatem terminowość wniosku skarżącego wskazać wymaga, iż z okoliczności faktycznych sprawy nie da się ustalić, czy określony w art. 87 § 1 ustawy termin do wniesienia tego wniosku został zachowany, również skarżący nie udzielił w tym zakresie wyjaśnień. Tymczasem Sąd nie ma prawa domniemywać daty, w której ustała przyczyna uchybienia terminu i w przypadku wątpliwości w tym zakresie winien wniosek rozpoznać merytorycznie (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, komentarz, Zakamycze 2005, s. 222).
W niniejszej sprawie pierwszorzędną kwestią pozostaje jednakże ocena dopuszczalności wniosku poprzez pryzmat art. 87 § 5 ustawy. Niewątpliwie bowiem wniosek skarżącego został złożony po upływie roku od uchybionego terminu. Rozważyć zatem wymaga, czy w sprawie zachodzi "wyjątkowy przypadek", o jakim mowa w art. 87 § 5 ustawy.
Zdaniem Sądu poniesione przez skarżącego we wniosku okoliczności nie można uznać za wyjątkowe, wskazujące w sposób kwalifikowany na brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia przedmiotowego zażalenia. Skarżący już wielokrotnie w pismach procesowych zwracał uwagę na niewłaściwe oznaczenie przedmiotu sprawy, lecz kwestia ta została w sposób klarowny wyjaśniona skarżącemu przez Sąd w piśmie z dnia 20 września 2007 r. Wskazano tam bowiem, że przedmiot sprawy ustalony został w oparciu o zaskarżony przez K. C. akt, tj. postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]r., nr [...]. Nie można zatem uznać, iż skarżący został wprowadzony w błąd zarządzeniem z dnia 30 sierpnia 2007 r. oraz dalszą korespondencją sądową w sprawie. Podkreślić wymaga, że w zarządzeniu z dnia 30 sierpnia 2007 r. dokładnie wskazano, czego dotyczy wezwanie, nie tylko określając przedmiot sprawy, ale i zaskarżony akt, podając jego datę i numer, które to oznaczenia w sposób jednoznaczny skarżący sam podał w skardze.
W świetle powyższych uwag wniosek skarżącego należało odrzucić, zgodnie z art. 88 ustawy.