Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia NSA /del./ Łucja Franiczek po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. L. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2002 r. sygn. akt II SA/Ka 981/02 wydanym w sprawie ze skargi J. L., E. L. i J. L. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie protestu do projektu planu miejscowego postanawia umorzyć postępowanie
Postanowieniem z dnia 4 listopada 2002 r. sygn. akt II SA/Ka 981/02 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę J. L., E. L. i J. L. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] nr [...]
Pismem z dnia [...] J. L. wniósł o wznowienie postępowania sądowego z powodu rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym.
Rozpoznając sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z mocy art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm./, w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym przed dniem 1 stycznia 2004 r. orzeka właściwy wojewódzki sąd administracyjny na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270/. Powołana przez skarżącego okoliczność rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym podpadała pod podstawę wznowienia z art. 271 pkt 2 tej ustawy /pozbawienie strony możności działania wskutek naruszenia przepisów prawa/. Jednakże zważyć przyjdzie, iż orzeczenie objęte skargą o wznowienie postępowania zostało już wyeliminowane z obrotu prawnego. Wskutek rewizji nadzwyczajnej postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 22 lipca 2002 r. sygn. akt III RN 72/03 uchylono bowiem kwestionowane postanowienie NSA z dnia 4 listopada 2002 r.
Zatem w dacie żądania wznowienia postępowania sądowego nie pozostawało już w obrocie prawnym prawomocne postanowienie, którego uchylenia skarżący żądał w piśmie z dnia [...]. Taki stan rzeczy zdaniem Sądu oznacza, iż postępowanie wywołane tym pismem jest bezprzedmiotowe. Zatem postępowanie wznowieniowe należało umorzyć na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 276 cyt. ustawy. Wydanie orzeczenia na posiedzeniu niejawnym uzasadnia przepis art. 161 § 2 w zw. z art. 276 ustawy.