Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. G. i G. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi K. G., K. G., A. G., oraz G. G. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego postanawia: - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 marca 2016 r. oddalił skargę K. G., K. G., A. G., oraz G. G. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego. Wyrok wraz z uzasadnieniem, sporządzonym na wniosek skarżących K. G. i G. G., reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, doręczono pełnomocnikowi skarżących w dniu 8 kwietnia 2016 r.
W dniu 16 maja 2016 r. pełnomocnik skarżących wniósł do Sądu skargę kasacyjną od powyższego wyroku wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku oraz w piśmie z dnia 4 lipca 2016 r. pełnomocnik wyjaśnił, że skarga kasacyjna nie mogła być złożona w terminie na skutek okoliczności nie zawinionych przez strony, a spowodowanych brakiem możliwości porozumienia się co do dalszego postepowania. Ponadto pełnomocnik stwierdził, że z uwagi na wzajemne relacje w rodzinie skarżących, to K. G. odgrywa zasadniczą rolę w działaniu skarżących, co do kontaktu z pełnomocnikiem. Natomiast K. G. do 12 maja 2016 r. był chory. Pełnomocnik dołączył do akt zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia G. G. Dodał też, że przyczyna uchybienia terminu ustała 13 maja 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści przepisu art. 87 § 2 powołanej ustawy przywrócenie terminu podlega ocenie pod kątem uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego oraz zachowania wymogów formalnych do złożenia tego wniosku.
Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu. Jeżeli natomiast przy dokonywaniu określonych czynności procesowych strona korzystała z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, to przy tej ocenie również należy ocenić obiektywny miernik należytej staranności, jakiej można wymagać od profesjonalnego pełnomocnika procesowego.
Zdaniem Sądu, wskazana przez pełnomocnika skarżącego okoliczność nie stanowi o braku winy skarżących w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.