Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej D.D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 września 2008 r. sygn. akt II SA/Wr 310/08 w sprawie ze skargi D.D. na decyzję Zarządu Miasta L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie rozwiązania umowy użytkowania wieczystego gruntów oraz uchylenia decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntów postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Pismem z dnia 5 maja 2008 r., w części C, D.D. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu decyzję Zarządu Miasta L. z dnia [...] Nr [...], dołączając jej kserokopię.
Postanowieniem z dnia 3 września 2008 r. Sąd odrzucił powyższą skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Odpis tego postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 25 września 2008 r..
Pismem z dnia 25 września 2008 r., sporządzonym osobiście, D.D. zaskarżył w/w postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Z tym drugim przypadkiem mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie.
Pismem z dnia 25 września 2008 r., sporządzonym osobiście, D.D. zaskarżył w/w postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 września 2008 r.. Jednakże pismo to nie czyni zadość przepisom określającym warunki do skutecznego zaskarżenia postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego kończącego postępowanie do NSA.
Skarga kasacyjna może być bowiem skutecznie wniesiona, jeżeli odpowiada wymaganiom skargi kasacyjnej, określonym w art. 176 w/w ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz jest sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, stosownie do treści art. 175 § 1 tej ustawy, a także jest należycie opłacona, jeżeli podlega opłacie stałej - art. 219 § 1.
W rozpoznawanej sprawie skarga kasacyjna (pismo z dnia 25 września 2008 r.) została sporządzona przez stronę skarżącą. Zatem skarga kasacyjna D.D. nie spełnia wymogu niezbędnego do skutecznego jej wniesienia, a mianowicie sporządzenia przez uprawniony podmiot, tj. adwokata lub radcę prawnego.
Należy wskazać, iż kwestionowane postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zostało doręczone stronie skarżącej wraz z pouczeniem o wymogach, które winna skarga kasacyjna spełniać. Skarżący odebrał osobiście odpis tego postanowienia, a zatem należało przyjąć, że został on prawidłowo pouczony o przysługującym jemu prawie do wniesienia skargi kasacyjnej oraz o wymogach formalnych, jakie powinna ona spełniać.
Stąd też uznano wniesioną skargę kasacyjną za niedopuszczalną i wobec powyższego należało ją odrzucić po myśli art. 178 w związku z art. 175 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.