Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.) sędziowie: NSA Łucja Franiczek NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. M. i . P. o wyłączenie sędziego WSA Rafała Wolnika od orzekania w sprawie ze skargi R. M. i E. P. na bezczynność Prezydenta Miasta Z. w przedmiocie umieszczenia w lokalu zamiennym po wywłaszczeniu nieruchomości postanawia: oddalić wniosek
W piśmie procesowym z dnia [...] r. skarżący R. M. i E. P. zwrócili się o wyłączenie od orzekania sędziego WSA Rafała Wolnika, podnosząc, iż zachodzi obawa braku bezstronności przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy.
Skarżący wyjaśnili, że sędzia Wolnik orzekał już wcześniej w innych sprawach zainicjowanych ich skargami (sygn. akt II SA/Gl 84/07 i II SA/Gl 86/07) i odrzucił te skargi pomimo, że zdaniem skarżących organ administracji publicznej swym zachowaniem wprowadził Sąd w błąd. Z tego też powodu wnioskodawcy uznali, że istnieją zastrzeżenia co do obiektywizmu sędziego dotyczące wyrokowania w niniejszej sprawie.
W oświadczeniu z dnia 7 czerwca 2010 r. sędzia WSA Rafał Wolnik wskazał, że nie są mu znane jakiekolwiek przyczyny, które uzasadniałyby jego wyłączenie na podstawie art. 18 i 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a. ).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego (zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony) stanowi gwarancję procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, odnośnie którego nie zachodzą żadne wątpliwości co do bezstronności i obiektywizmu sędziego.
Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 P.p.s.a.), wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego (art. 19 P.p.s.a.).
Zgodnie z treścią art. 19 P.p.s.a. niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. W istocie więc przesłanką wyłączenia sędziego mogą być wszelkie obiektywne okoliczności, dające podstawę do podniesienia uzasadnionych zastrzeżeń co do bezstronności i obiektywizmu sędziego przy rozstrzyganiu danej sprawy. Co do zasady subiektywne przekonanie strony o tym, że sędzia nienależycie rozpoznał jej inne skargi nie może skutecznie uzasadniać wniosku o wyłączenie sędziego chyba, że możliwym byłoby wykazanie istnienia uprzedzeń sędziego względem strony (por. postanowienie NSA z dnia 22 lutego 2008 r., sygn. akt II FZ 60/08 - publ. w ONSAiWSA 2008, nr 6, poz. 97 oraz glosę A. Gomułowicza aprobującą stanowisko NSA sformułowane w tym postanowieniu, opubl. w OSP 2008, z. 11, s. 916 i n.). W ocenie Sądu brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutu braku bezstronności sędziego WSA Rafała Wolnika tylko z tego powodu, że rozpoznawał on już wcześniej dwie skargi R. M. i E. P., zaś wydane rozstrzygnięcia nie satysfakcjonują skarżących. Zarzuty podniesione we wniosku o wyłączenie sędziego mogłyby ewentualnie uzasadniać uruchomienie trybu instancyjnej kontroli tych orzeczeń, dokonanej w trybie i na zasadach określonych w ustawie Prawo o postępowaniu administracyjnymi. Nie mogą jednakże uchodzić za należycie uprawdopodobnioną podstawę do wyłączenia sędziego.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 19 i 22 § 1 i 2 P.p.s.a.