Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Walentyna Długaszewska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi X na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi

Uzasadnienie

Postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia[...] r. zostało doręczone skarżącemu w dniu [...]r.

Skarżący listem nadanym na poczcie w dniu[...] r. zamieścił skargę z dnia [...]r. na powyższe postanowienie oraz wniosek z dnia [...]r. o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi.

Zdaniem skarżącego skarga została wniesiona błędnie na poprzedni adres organu II instancji.

Na wezwanie Sądu organ II instancji w piśmie z dnia [...] r. wyjaśnił, że przedmiotowa skarga na postanowienie tego organu z dnia [...] r. została wniesiona za pośrednictwem poczty wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności procesowej w liście nadanym w dniu [...] r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. - Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W myśl art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy. Podstawową przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy w jego uchybieniu. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar ( wyrok NSA z dnia 19 września 2000 r., sygn. akt I SA 1072/00; wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 1999 r., sygn. akt I SA/Ka 1609/97).

W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę listem nadanym na poczcie w dniu[...] r. Okoliczność ta wynika z dokumentów ( koperta listu nadanego w dniu [...] r. ) oraz z wyjaśnień organu II instancji. Koperta ta została zaadresowana na prawidłowy adres organu II instancji.

Skarżący w swoim wniosku nie wskazał okoliczności uzasadniających przywrócenie mu terminu do wniesienia skargi.

Powołał się on na uprzednie wysłanie skargi do organu II instancji ( ale z błędnie wskazanym jego adresem ).

Okoliczność tego rodzaju nie może jednak uzasadniać przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Nie oznacza ona bowiem niedokonania przedmiotowej czynności procesowej w wymaganym terminie bez winy strony.

Z tego względu orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a.

Strona 1/1