Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: , Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Co Ltd z siedzibą w Irlandii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2009 r. postanawia przywrócić termin do uzupełnienia wpisu od skargi
Postanowieniem z 28 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. Co Ltd z siedzibą w Irlandii z uwagi na nieuiszczenie należnego od niej wpisu.
W piśmie z 12 lutego 2013 r. Skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia wpisu, argumentując, że jego uchybienie nastąpiło bez jej winy. Dokonując zlecenia przelewu z tytułu uzupełnienia wpisu Skarżąca wyraźnie zaznaczyła, że bank [...] powinien obciążyć Skarżącą, a nie beneficjenta płatności wszelkimi dodatkowymi opłatami bankowymi i/lub prowizjami związanymi z dokonaniem transakcji. Na potwierdzenie tego Skarżąca przedłożyła dokument podpisany przez jej przedstawicieli, a stanowiący polecenie z 28 sierpnia 2012 r. dokonania wspomnianego przelewu na rachunek bankowy Sądu. Skarżąca podkreśliła, że nie mogła wiedzieć, ani nawet przewidzieć, iż bank zignoruje jej polecenie i potrąci kwotę prowizji z kwoty głównej transakcji, przekazując tym samym na rzecz Sądu kwotę 81,78 zł, zamiast 111,78 zł. Jednocześnie w dniu 12 lutego 2013 r. Skarżąca uiściła kwotę 111,78 zł tytułem uzupełnienia wpisu od skargi.
W dniu 13 lutego 2013 r. Skarżąca przedłożyła tłumaczenie przysięgłe polecenia dokonania przelewu z 28 sierpnia 2012 r. Następnie w dniu 20 marca 2013 r. przedstawiła - na wezwanie Sądu - oświadczenie pracownika banku [...], którym potwierdził on, że bank otrzymał od Skarżącej polecenie przelewu kwoty 111,78 zł. Bank wydał następnie polecenie dokonania tego przelewu bankowi [...]. Mimo prośby Skarżącej o obciążenie jej wszystkimi opłatami związanymi z tą płatnością, [...]pomyłkowo zrealizował ją w sposób standardowy, tj. obciążając opłatami po równo obie zainteresowane strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej: "P.p.s.a." jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu tego terminu. Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 25 listopada 2011 r. (II OZ 1123/11) zasadniczym celem przywrócenia terminu jest wyeliminowanie negatywnych skutków jego uchybienia, w sytuacji gdy do uchybienia tego doszło w rezultacie okoliczności niezawinionych przez stronę, zobligowaną do dokonania czynności procesowej w oznaczonym czasie. Jeszcze dobitniej podobny pogląd Naczelny Sąd Administracyjny wyraził w postanowieniu z 31 sierpnia 2011 r. (II FZ 412/11) stwierdzając, że instytucja przywrócenia terminu służy pogodzeniu zasady sprawności postępowania (art. 7 P.p.s.a.), której służą m.in. wymogi proceduralne dotyczące terminów, z prawem do sądu (na które składa się także prawo do odpowiedniego ukształtowania procedury sądowej, zgodnej m.in. z zasadą sprawiedliwości). Z powyższego wynika zatem, że przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu intencją ustawodawcy było umożliwienie stronie obrony swoich praw przed sądem w sytuacji, gdy upływ terminu procesowego wywołał negatywne dla niej skutki, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć. Konieczną i zarazem podstawową przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać czynności sądowej. Przepisy art. 86 § 1 i art. 87 § 2 P.p.s.a., stanowiąc o tej przesłance nie określają, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony ubiegającej się o przywrócenie terminu. Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 22 października 2010 r. (II FZ 534/10) ocena ta została pozostawiona uznaniu sądu, który brak winy w uchybieniu terminu powinien oceniać z wykorzystaniem wszystkich okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.
W ocenie Sądu przesłanka braku winy określona w art. 86 § 1 P.p.s.a. została w niniejszej sprawie spełniona. Jako przyczynę uchybienia terminu Skarżąca wskazała zignorowanie przez bank jej zlecenia, w myśl którego wszelkie opłaty bankowe i/lub prowizje związane z przelewem kwoty 111,78 zł tytułem uzupełnienia wpisu od skargi obciążają Skarżącą. Istotnie z przedłożonego przez nią dokumentu wynika, że w dniu 28 sierpnia 2012 r. Skarżąca poleciła zorganizowanie płatności we wspomnianej wysokości tytułem wpisu sądowego od skargi. Zaznaczyła przy tym, że to ona pokrywa wszystkie opłaty. Potwierdza to oświadczenie pracownika banku [...]. Wynika z niego, że mimo prośby Skarżącej o obciążenie jej wszystkimi opłatami związanymi z tą płatnością, [...]pomyłkowo zrealizował ją w sposób standardowy, tj. obciążając opłatami po równo obie zainteresowane strony.
Zdaniem Sądu w opisanym wyżej zachowaniu Skarżącej nie sposób doszukać się winy. Uzasadnia to zatem przywrócenie terminu do uzupełnienia wpisu od skargi w niniejszej sprawie. Sąd zważył także, że odmowa jego przywrócenia wiązałaby się z dolegliwym skutkiem w postaci pozbawienia Skarżącej prawa do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji). Na znaczenie tego prawa zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 17 marca 2008 r. (sygn. akt II FZ 99/08).
Z tych wszystkich względów Sąd, na podstawie art. 86 § 1 w związku z art. 87 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.