Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, , , po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U.O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odstąpienia od odpłatności za korzystanie z usług w hotelu pomocy społecznej w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać radcy prawnemu A.D. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu
Postanowieniem z dnia 24 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przyznał U.O. prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odstąpienia od płatności za korzystanie z usług w hotelu pomocy społecznej.
Na tej podstawie Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. poinformował o wyznaczeniu dla skarżącej pełnomocnika w osobie radcy prawnego A.D.
Na rozprawie w dniu 14 stycznia 2015 r. pełnomocnik podtrzymała skargę oraz wniosła o przyznanie zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Jednocześnie oświadczyła, że koszty te nie zostały zapłacone w żadnej części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 14 stycznia 2015r. sygn. akt IV SA/Gl 1404/13 nie orzekł o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. wyznaczony radca prawny ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 P.p.s.a. w związku z faktycznym udzielaniem pomocy prawnej.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013 r. poz. 490), zwane dalej rozporządzeniem.
Stosownie do regulacji § 15 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 4 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego.
W myśl § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji 240 zł.
Mając na uwadze powyższe uregulowania Sąd przyznał radcy prawnemu A.D. za reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji wynagrodzenie w wysokości 240 zł, a więc w stawce minimalnej, którą zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia należało powiększyć o 23 % podatku VAT.
W tym stanie rzeczy, należało orzec jak w sentencji postanowienia.