Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, , , po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać adwokatowi M.J. wynagrodzenie w kwocie 221,40 zł. (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy), w tym podatek VAT w kwocie 41,40 zł. (czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę K.K.
Postanowieniem z dnia 28 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przyznał K.K. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Następnie Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla skarżącej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata M.J.
W piśmie z dnia [...] pełnomocnik skarżącej wniósł o przyznanie na jego rzecz kosztów udzielonej pomocy prawnej, w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Jednocześnie w treści wniosku zawarł oświadczenie, że pomoc prawna nie została opłacona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Podstawę zasądzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 146).
Przepis § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia stanowi, że stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji - za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Natomiast według § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c wymienionego rozporządzenia, w innej sprawie niż wymienione w pkt 1 lit. a i b, stawka minimalna wynosi 240 zł.
Ponadto, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata podlega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Wobec tego, na podstawie art. 250 P.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b i § 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, należało przyznać adwokatowi wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 180,00 zł. (tj. 75 % stawki minimalnej) podwyższone o 23% stawki podatku VAT, to znaczy o kwotę 41,40 zł., a zatem łącznie 221,40 zł.