Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym ze skargi J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: odmówić przyznania wynagrodzenia tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu
Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę J. L. wniesioną na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych.
[...] radca prawny M. K., będący pełnomocnikiem procesowym skarżącego ustanowionym postanowieniem tut. Sądu z 19 maja 2008 r., sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Równocześnie w opinii zawarł wniosek o przyznanie od Skarbu Państwa wynagrodzenia za sporządzenie przedmiotowej opinii w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b w związku z § 2 ust 3 (nie wskazano umiejscowienia przepisów). Pełnomocnik nie zawarł w opinii oświadczenia, że koszty zastępstwa nie zostały zapłacone w całości lub części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy pełnomocnik procesowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady przyznania wynagrodzenia reguluje natomiast rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349).
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b powoływanego rozporządzenia radca prawny otrzymuje wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, natomiast stosownie do przepisu § 16 każdy wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu obligatoryjnie powinien zawierać oświadczenie, że koszty te nie zostały zapłacone w całości lub części.
Oświadczenie jest niezbędnym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów. Stanowi bowiem przesłankę do przyjęcia, że za świadczoną pomoc prawną pełnomocnik nie otrzymał wynagrodzenia, a zatem, że zachodzi podstawa do poniesienia tych kosztów przez Skarb. Badanie istnienia tej przesłanki jest konieczne z uwagi na fakt, że sąd jako dysponent środków publicznych odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania (por. postanowienie SN z dnia 14 października 1998 r., sygn. akt. II CKN 687/98, OSNC 1999/3/63).
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, bez wypełnienia dyspozycji wyżej przytoczonego § 16 rozporządzenia.
Zgodnie z poglądem utrwalonym w orzecznictwie sądów administracyjnych, brak oświadczenia pełnomocnika, o jakim mowa w § 16 rozporządzenia wywołuje skutki materialnoprawne polegające na utracie prawa do wynagrodzenia i nie stosuje się do niego trybu uzupełnienia braków formalnych pisma procesowego opisanego w art. 49 p.p.s.a. (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2006 r. sygn. akt II FSK 862/05, Lex nr 242945, postanowienie NSA z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt II FZ 625/05, niepublikowane oraz postanowienie NSA z 18 czerwca 2008 r. sygn. akt. I OZ 390/08, niepublikowane).
W tym stanie rzeczy, na podstawie wyżej przytoczonych przepisów, należało orzec jak w sentencji postanowienia.