Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący as. sąd. Izabela Kucznerowicz po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną /-/ I. Kucznerowicz
Prawomocnym wyrokiem z dnia 31 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę B.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego. Pismem z dnia 13 marca 2008 r. (data stempla pocztowego k. 44 akt sądowych) skarżąca zwróciła się o przesłanie odpisu sentencji wyroku, natomiast dwoma pismami z dnia 16 kwietnia 2008 r. (data stempla pocztowego k. 51) skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej oraz wniosła "odwołanie od wyroku z dnia 31 stycznia 2008 r." w istocie stanowiące skargę kasacyjną od powyższego wyroku (k. 49, 50). W samodzielnie sporządzonej skardze kasacyjnej napisała, że nie zgadza się z zaskarżonym orzeczeniem. Otrzymywana przez skarżącą kwota zasiłku celowego nie wystarcza na pokrycie kosztów lekarstw, które są niezbędne do życia. Miesięczny koszt lekarstw wynosi 250 zł., przy czym zasiłek celowy to 153 zł. a brak innych środków do życia. Renta męża jest częściowo zajęta z tytułu prowadzonej egzekucji komorniczej. Po podsumowaniu wydatków pozostaje ok. 150 zł miesięcznie na jedzenie. Podobnie jak skarżąca mąż nie jest zdolny do pracy z powodu choroby.
Zgodnie z art. 173 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej w dalszej części ppsa) od wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podkreślić jednak należy, że skarga kasacyjna, aby mogła zostać rozpoznana przez Naczelny Sąd Administracyjny musi zostać skutecznie wniesiona. Oznacza to, iż winna ona spełniać określone warunki - musi być w danej sprawie przewidziana przez ustawę, musi zostać wniesiona w terminie i musi spełniać wymogi formalne przewidziane dla pisma procesowego i wymogi dodatkowe, wymienione w ustawie. Jeden z wymogów dopuszczalności skargi kasacyjnej jest sformułowany w art. 175 § 1 ppsa. Zgodnie z powołanym przepisem skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, chyba, że skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Kolejny z wymogów głosi, że skargę kasacyjną wnieść można dopiero po doręczeniu odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem (art. 177 §1 ppsa).
Skarga kasacyjna wniesiona przez skarżącą nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, a osobiście przez skarżącą. Dodatkowo skarżąca nie należy do ww. kręgu osób, które same skutecznie mogą sporządzić skargę kasacyjną. Podkreślenia wymaga również fakt, że zawiadomienie o rozprawie z nieobowiązkowym stawiennictwem opatrzone było stosownym pouczeniem, zgodnie z którym uzasadnienie wyroku oddalającego skargę jest doręczane na wniosek złożony w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku (pkt 3 zawiadomienia o rozprawie, k. 22).
Zgodnie z art. 178 ppsa wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Wobec faktu, iż skarga kasacyjna skarżącej nie została sporządzona przez jedną z osób, o których mowa w art. 175 ppsa jest ona niedopuszczalna i z tego powodu, na podstawie art. 178 ppsa, podlega odrzuceniu.
/-/ I. Kucznerowicz
AT