Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, , , po rozpoznaniu w dniu 22 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A.K. w przedmiocie informacji publicznej - wniosku o wymierzenie Zarządowi A Sp. z o.o. z siedzibą w P. grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a. p o s t a n a w i a 1. wymierzyć Zarządowi A Sp. z o.o. z siedzibą w P. grzywnę w wysokości 1.000 zł (tysiąc złotych); 2. zasądzić od organu na rzecz A.K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem procesowym z dnia 30 sierpnia 2012 r. A.K. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wniosek o wymierzenie grzywny Zarządowi A Sp. z o.o. z siedzibą w P. w związku z nieprzekazaniem jego skargi na bezczynność tego organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej z dnia 20 lipca 2012 r. do tutejszego Sądu. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż w dniu 21 stycznia 2012 r. wystąpił do A Sp. z o.o. z siedzibą w P. z wnioskiem o udostępnienie mu informacji publicznej dotyczącej kontroli biletów prowadzonej w komunikacji autobusowej realizowanej przez Przedsiębiorstwo. Pomimo upływu ustawowego terminu Spółka nie udzieliła wnioskodawcy stosownych informacji wobec tego złożył on do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę z dnia 20 lipca 2012 r. na bezczynność Przedsiębiorstwa. Skardze tej jednak nie został nadany bieg i nie została ona zgodnie z przepisami przekazana przez dysponenta informacji publicznej w ustawowym terminie do właściwego sądu administracyjnego.
W dniu 1 października 2012 r. wpłynęła do tutejszego Sądu odpowiedź Zarządu A Sp. z o.o. z siedzibą w P. na wniosek o wymierzenie mu grzywny. W uzasadnieniu Spółka podniosła, że nie jest podmiotem wykonującym transport zbiorowy na zasadach przewozu regularnego do 50 km na terenie miasta, który byłby dofinansowywany, a zatem nie realizuje zadań z zakresu publicznego transportu drogowego. Organ wniósł więc o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." - organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi przekazuje skargę sądowi w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W niniejszej sprawie przepis ten doznaje modyfikacji bowiem strona w postępowaniu administracyjnym wystąpiła ze swoim żądaniem w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zatem organ winien przekazać skargę wnioskodawcy do sądu administracyjnego w terminie 15 dni od dnia jej wpływu stosownie do regulacji art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Zgodnie ze wskazanym przepisem do skarg rozpoznawanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z tym, że:
1). przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi;
2). skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.
Obowiązek organu przekazania Sądowi skargi istnieje niezależnie od tego, czy organ ten uznaje, że skarga nie należy do kognicji sądu administracyjnego, czy też uzna, że w istocie nie jest organem administracji, czy nawet dysponentem żądnych informacji. Już samo żądnie strony nadania skardze określonego biegu obliguje organ do uczynienia zadość temu żądaniu. To dopiero bowiem Sąd w toku postępowania zainicjowanego skargą zobowiązany jest dokonać oceny wniosku i ustalić, czy skarga mieści się w zakresie właściwości sądów administracyjnych, czy żądane informacje były informacją publiczną oraz czy adresat wniosku o udzielenie tych informacji zobowiązany był do rozpoznania wniosku stosownie do przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zatem nawet uzasadnione przekonanie, że skarga nie jest dopuszczalna z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego, nie zwalnia organu od obowiązku przekazania tej skargi wraz z odpowiedzią na skargę do sądu administracyjnego. To Sąd bowiem dokonuje oceny skargi zarówno pod względem formalnym jak i merytorycznym (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt I OZ 996/10 dostępne w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych).